"คุณมันเลวที่สุดเลย..ไอ้ฆาตกร!" ร่างบางพ่นคำด่าใส่ทันที เธอเกือบลืมไปเลยว่าวันนั้นเขาเอาคืนเธออย่างไรไว้บ้าง
"มันจะมากไปแล้วนะ เธอไม่มีสิทธิ์มาด่าฉันสักคำเลยด้วยซ้ำน้ำชา!" ใช่!เธอไม่ได้อยู่ฐานะที่เหนือกว่าเขาเลย มือใหญ่คว้าแก้มเนียนมาบีบจนมันบุ๋มลงทั้งสองข้างด้วยอารมณ์โมโห
ไม่เคยได้มีใครตราหน้าเขาถึงเพียงนี้ แววตาหยิ่งยโสกระตุ้นปีศาจในตัวชาย
"ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะใส่ยาพิษให้คุณกินอย่างไม่ลังเลเลย" เกิดความรู้สึกคับแค้นในใจดวงน้อย ได้แต่ต่อว่าตัวเองไม่น่าพลาดในวันนั้น ถ้าลุงธนากล่าวบอกเธอก่อนสักหน่อย
"งั้นต้องเสียใจด้วยนะ เพราะฉันจะไม่โง่ให้เธอเด็ดขาด!" คนบอกยิ่งเพิ่มแรงมากขึ้น เขาไม่น่าพลาดหลงมารยาหญิงร้ายกาจ
"....." น้ำชาไม่ยอมพูด มันหมดแรงและเสียใจจนไม่อยากเอ่ยอะไรอีก ต่อให้เธอปล่อยน้ำตาเป็นสายเลือดก็ไม่ช่วยอะไร แถมยังดูอ่อนแอให้อีกฝ่ายรูึสึกอยากชนะ
"ลุกไปใส่เสื้อผ้าซะ แมร่
