ช่วงเย็น_
"คุณอยากพาหนูไปไหนคะ" น้ำเสียงสดใสเอ่ยถาม ตอนพิพัฒน์ขับรถยนต์คันหรูมารับถึงหน้ารั้วมหาวิทยาลัย โชคดีที่เธอกลับมาเรียนภาคบ่ายได้ทัน
แต่ในใจดวงน้อยยังสับสน เพราะไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่ทำบิดาเธอตาย ทางฝ่ายราชันก็มีเหตุและผลซึ่งเธอได้พิสูจน์แล้ว
"เมื่อคืนมันยังไม่สุดแน่เลย ถึงเรียกฉันใหม่อีกแล้ว เอาในรถต่อเลยดีไหม" เขาหันมาช้อนคางมนหยอกล้อ ขณะขับรถวิ่งไปเส้นถนนใหญ่ ตอนช่วงเวลาคับคั่งของพวกพนักงานและนักเรียน
เวลารถติดในตอนนี้เลยไม่ใช่ปัญหา เขามีคนนั่งข้างกายคอยเรียกความสนุกอยู่แล้ว
"หนูลืม..ให้เรียกพิพัฒน์ใช่ไหมคะ แล้วสัญญาของเรายังรอให้หนูเรียนจบอยู่ไหม" สองมือบางเกาะท่อนแขนแกร่งถาม กระพริบตากลมปริบเหมือนลูกแมวตัวน้อยรอคอยคำตอบ
แสงแดดร่ำไรยามเย็น ส่องกระทบโครงคมเพิ่มความหล่อเหลา ยิ่งบ่งบอกความสมบูรณ์แบบได้ดี ทำใจดวงน้อยคล้อยตามมองอยู่ทุกการกระทำ
"ฉันต้องรับปากให้เหมือนวันแร
