สิงหา
“อย่านะ อย่า!!!”
ปัง! ผมยิงปืนใส่หัวของคนที่มันถอดเสื้อทันทีจนทำให้มันล้มลงไปบนพื้นทันที เมื่อผมมาถึงและได้รับรู้สิ่งที่คนพวกนั้นกำลังจะทำร้ายน้ำข้าว ทำให้ผมไม่ได้รออะไรทั้งนั้นและเลือกจะยิงมันทิ้งทันทีเมื่อเข้ามาถึงด้านใน
“อย่าเข้ามา!” เมื่อปรางค์ได้ยินเสียงปืนก็ทำให้เธอรีบเข้าไปหาน้ำข้าวแล้วจับเป็นตัวประกันทันที
“ปล่อยน้ำข้าว ถ้าเธอโกรธแค้นฉันก็มาลงที่ฉัน” ผมเอ่ยขึ้นเพื่อต่อรองกับปรางค์ทันที
“รักมันมากสินะ ถึงกับยอมแลกชีวิตกับมันน่ะ!”
“ยิ่งเธอทำแบบนี้ทุกอย่างจะยิ่งแย่ลง”
“มันไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการที่พี่รักมันแล้วเลิกกับปรางค์อีกแล้ว!”
“ที่ฉันเลิกกับเธอเพราะว่าเธอหลอกใช้ฉันไง!” ส่วนเรื่องที่รักน้ำข้าวมันเป็นความลังเลที่ผมเคยพยายามหลอกตัวเองมาตลอดว่าไม่ใช่ พอเกิดปัญหากับปรางค์ถึงทำให้ผมสามารถยอมรับความจริงได้อย่างไม่รู้สึกผิดต่อใคร
“แล้วยังไง ถ้าพี่ไม่รักมันต่อให้ปรางค์จะโกห
