@มหาวิทยาลัย
เวลาบ่ายสามโมง
สายฝนซัดกระหน่ำลงมาราวหนึ่งชั่วโมงแล้วทว่ายังไม่มีทีท่าจะหยุด มัสยายังคงนั่งเหม่อลอยอยู่ภายในห้องเรียนประจำคณะในช่วงเวลาบ่ายสามโมง เพื่อนนักศึกษาหลายคนต่างกลับไปแล้วรวมถึงกรีนและแพรเพื่อนสนิทของตนด้วย
"เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลยนะ คนอะไรเก่งเป็นบ้า" หญิงสาวพึมพำเมื่อนึกถึงเรื่องราวแสนพิเศษที่เกิดขึ้นเกือบตลอดทั้งคืนที่ผ่านมา นึกแล้วก็อยากหัวร่อตนเองดังๆ ที่เอาแต่เอ่ยพร่ำปฏิเสธทว่าร่างกายและหัวใจกลับร่ำร้องต้องการ
"อืม..." เธอเผลอกัดริมฝีปากอิ่มของตนเองพลางส่งเสียงพึมพำในลำคออย่างลืมตัวเมื่อครุ่นคิดถึงบทรักเร่าร้อน อารมณ์หวามไหวกับสายฝนฉ่ำเย็นส่งผลให้ยิ่งโหยหาฟูกนุ่มสีขาวที่มีอคิราห์นอนอยู่บนนั้นด้วย
มัสยาหลับตาพริ้มลิ้มรสรักผ่านจินตนาการที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นและจังหวะโยกคลอนกายกำยำของแฟนหนุ่มจนเกิดอารมณ์ใคร่หาขึ้นมาอีกครั้ง เรียวปากอิ่มคลี่ยิ้มออกมาอย่า
