สิ่งที่เกลียดที่สุดสำหรับการมาอยู่ต่างถิ่น คือการต้องอาบน้ำนี่แหละ ห้องน้ำที่สำนักพ่อหมอหิรัญมีตุ๊กแกตัวเท่าจระเข้ มาที่นี่ยังจะเจอตุ๊กแกอีก ไอ้สัตว์จำพวกนี้มันไม่มีที่อยู่อื่นกันแล้วหรือไง ถึงต้องมาสิงแต่ในห้องน้ำ
“เสร็จหรือยัง”
เสียงร้องเรียกพร้อมกับเคาะประตูหน้าห้องน้ำทำให้ฉันละสายตาออกจากตุ๊กแกตัวโตที่กำลังเกาะอยู่ผนังห้องน้ำเกือบชิดหลังคา
“เสร็จแล้ว”
ฉันตะโกนตอบกลับพลางเอื้อมมือดึงเสื้อผ้าของตัวเองออกมาจากราวไม้ไผ่ จากนั้นก็รีบเปิดประตูออกมาหาพ่อหมอที่ยืนรออยู่ก่อน
“ปะ”
“เดี๋ยว”
ฉันยอมหยุดนิ่งแล้วแหงนหน้าขึ้นมองคนร่างสูง เพื่อรอฟังว่าเขาจะพูดอะไรต่อ
“อยู่ที่นี่มึงต้องเรียกกูว่าพี่รัญ”
“เพราะ?”
ฉันขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ อยู่ ๆ จะให้เรียกพี่ ใครมันจะไปชินปากกันเล่า
“เพราะคนที่นี่เข้าใจว่ามึงคือเมียกู”
“เอ้า! แล้วพ่อหมอจะไปตอบรับว่าเป็นผัวเมียกันทำไมล่ะ บอกไปว่าฉันโดนผีตาม เล
