ร่างผอมบางของฉันถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวลวก ๆ ก่อนที่เจ้าของสำนักจะอุ้มกลับเข้ามาในห้องแล้ววางลงยังเตียงนอน มาถึงเขาก็ไม่พูดพร่ำ จับฉันกดใส่เตียงพลันโน้มลงมาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนทันที
“พะ พ่อหมอ อย่าเพิ่ง”
เขาไม่ฟังที่ฉันพูดด้วยซ้ำ รีบจับฉันคว่ำหน้าพลันก่อแก่นเนื้อลำโตเข้ามาอีกรอบ จากนั้นก็ยัดมันเข้ามาในตัวของฉันอย่างแรง แม้ไม่ได้เข้ายากเหมือนรอบแรก แต่ความเจ็บก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก
“ฮึก เจ็บ”
ฉันเบ้หน้ากำที่นอนเอาไว้แน่น เพิ่งพักหายใจหายคอแค่ไม่กี่นาที นี่ต้องเหนื่อยอีกแล้วเหรอ
“แอ่นก้นขึ้นมา กูกระแทกไม่ถนัด”
พูดพร้อมกับช้อนท้องของฉันขึ้นจนเอวลอย ก้นยกขึ้นสูงจนตั้งเข่า จากนั้นก็อัดกระแทกเข้ามาอย่างไม่นึกห่วงว่าฉันจะจุกกับของแข็งที่เขายัดเข้ามา
พั่บ พั่บ!
“อื้ออ มันจุกนะ”
“อ้าา จุกจะได้จำ ว่าต่อไปอย่าเที่ยวอ่อยใครไปทั่วแบบนี้อีก”
ฉันก็อยากจะเถียงว่าไม่ได้อ่อย แต่แรงกระแทกที่หนักหน่วง
