บทที่ 9
สมุดวาดภาพ
วันต่อมา
“ขิมเป็นคนเอาเอกสารปึกนี้ไปทิ้งใช่มั้ย?” กลอยใจโยนกระดาษกองโตลงบนโต๊ะทำงานเสียงดัง หลังจากเรียกสายขิมมาสอบสวนก่อนสแกนนิ้วเข้าทำงาน
“ไม่ใช่นะคะ”
“ในกล้องวงจรปิดก็ชัดเจนว่าขิมเป็นคนเอาถุงขยะไปทิ้งเองกับมือ”
สายขิมขมวดคิ้วยุ่ง พยายามนึกย้อนกลับไป แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าเผลอเอาไปทิ้งตอนไหน มีก็แต่ถุงขยะที่แม่บ้านลืมวางไว้ เธอจึงหวังดีเอาไปทิ้งในส่วนคัดแยกให้
“เมื่อวานมันหายไป ขิมพยายามหาแต่ไม่เจอ ขิมไม่ได้ทิ้งจริงๆ นะคะพี่กลอย”
“หาไม่เจอแล้วก็เฉยไม่รีบรายงานพี่เนี่ยนะ!”
ปกติสายขิมจะต้องเก็บเอกสารเข้าแฟ้มวันต่อวัน แล้วนำมาให้เธอตรวจเช็กอีกรอบก่อนส่งให้แผนกบัญชี แต่เมื่อวานเป็นวันหยุดและแขกค่อนข้างเยอะจึงไม่ได้ทวงถาม จนช่วงบ่ายแม่บ้านนำมาให้บอกว่าเจอในถุงขยะ เธอจึงรีบเช็กกล้องวงจรปิดจุดนั้น เป็นสายขิมที่เอาถุงขยะไปทิ้งในส่วนคัดแยก
“ขะ..ขิมลืมค่ะ”
“รู้ม
