บทที่ 36
เฝ้า
กว่าหนึ่งสัปดาห์ที่ทาวน์มาวนเวียน ป้วนเปี้ยนอยู่หน้าบ้านของสายขิม จากวันนั้นเธอก็ไม่ออกมาอีกเลย มีแต่มิราที่ไปทำงานทุกเช้าแล้วกลับมาตอนเย็น ที่ทำให้หงุดหงิดอยากพังรั้วเข้าไปหลายหน ก็เพราะไอ้หน้าอ่อนมันเข้าออกบ้านได้อย่างสบาย
ยังดีที่สืบมาแล้วว่าพีเจเป็นแค่มดแดงแฝงพวงมะม่วง อยากกินแต่ไม่มีปัญญา รวมถึงเขาด้วยเช่นกัน! ที่วาโยแนะนำให้ปากตรงกับใจ มันก็ดี แต่ที่ไม่ดีคือเขายังไม่ได้คุยกับสายขิมสักคำ นี่สิปัญหา
“เฮ้อ..” ทาวน์ฟุบหน้าลงบนพวงมาลัย เป็นห่วงสารพัด จะเบื่อหรือเปล่าที่เอาแต่ขลุกอยู่ในบ้าน ร้านอาหารออนไลน์ก็งดรับออร์เดอร์ คงเพราะต้องการหลบหน้า สายขิมจึงหยุดทำกิจกรรมทุกอย่างโดยสิ้นเชิง
พอยอมรับความรู้สึกของตัวเอง ทาวน์ก็กลับมาเป็นพ่อหนุ่มคลั่งรัก เป็นห่วง กังวลไปเสียทุกอย่าง จะกิน จะอยู่อย่างไรในบ้านหลังเล็กๆ ตรงนั้น คนท้องต้องออกกำลังกายหรือเดินในพื้นที่โล่งบ้าง ไม่ใช่อ
