บทที่ 27
ฆาตกร
ทาวน์ให้ในสิ่งที่พระเจ้าให้ไม่ได้ เพราะเขาคือซาตาน
สามวันต่อมาสายขิมจึงนั่งอยู่ข้างกายคนใจร้าย ฝั่งตรงข้ามคือทัชชาที่มีสีหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ระทมไม่ต่างกัน ส่วนคนที่มีความสุขที่สุด ก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากทาวน์ เขากระชับอ้อมแขนกกกอดร่างแน่งน้อยให้เข้าใกล้ จนเธอแทบเกยขึ้นบนตัก
“ฉันต้องทำยังไง คุณถึงจะยอมปล่อยขิม”
ทัชชาเปิดประเด็นหลังจากพนักงานนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ เธอเป็นคนนัดทาวน์ออกมา เพื่อพูดคุยตกลงเป็นการส่วนตัว ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะพาสายขิมมาด้วย มองน้องสาวอย่างเห็นใจ ที่ถูกแปลงโฉมให้เป็นในแบบที่เขาชอบ เสื้อผ้า การแต่งหน้า กระทั่งทรงผม ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งที่ทาวน์เคยร้องขอจากเธอ
โรคจิต!
“คืนคนที่คุณพรากไปมาให้ผมสิครับ” ทาวน์ยิ้มเยาะเมื่อเห็นทัชชาหน้าซีด เธอวิงวอนเขาทางสายตาคงกลัวสายขิมรู้ว่าทำเลวอะไรไว้บ้างสินะ
สะใจชะมัด!
“คุณก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ให้ฉันทำอย่างอ
