จิรภัทรเล่นอยู่กับลูกสาวก็จริง แต่บ่อยครั้งเขาก็แอบปรายตาไปมองทางครัวอยู่เสมอ ณิชาวีร์ยิ้มได้หัวเราะได้แบบนี้ก็ดี เลโอคงทำให้ชีวิตของหญิงสาวมีความสุขมากสินะถ้าเดาไม่ผิด ก่อนที่จะหันหน้ากลับมามองลูกสาวตัวน้อยอีกครั้ง บีลีฟเป็นเด็กที่ร่างกายแข็งแรงและอารมณ์ดีเสมอ หนูน้อยที่ไร้เดียงสาคลานเข้ามาหาผู้เป็นพ่อ ปืนขึ้นมานั่งบนตักเหมือนเช่นทุกครั้งที่เคยทำ ถึงจะพบเจอกันเดือนละไม่กี่วันแต่ลูกสาวก็ผูกพันและคุ้นเคยไม่ได้นึกกลัวคนเป็นพ่อแม้แต่นิด จิรภัทรก้มลงหอมผมของลูกสาว อ้อมกอดที่นานครั้งถึงจะได้โอบกอดกันแบบนี้ทำให้เขาต้องตักตวงเอาเวลาแห่งความสุขที่มีกับลูกสาวไว้มาก ๆ ถึงแม้จะทำได้เพียงเท่านี้แต่เขาก็ยังอยากจะทำทุกครั้งที่มีโอกาส ไม่ว่าระยะทางจะห่างไกลมากสักแค่ไหน แต่เขาก็ยังอยากจะใช้เงินทองที่มีแลกกับความสุขเพียงน้อยนิดที่จะทำให้ชีวิตมีกำลังใจได้อยู่ต่อ เพราะชีวิตที่ผ่านมาจิรภัทรวุ่นวายอยู่แต่กับกา
