สองอาทิตย์ผ่านไป
แม้จิรภัทรจะพักอาศัยอยู่ในตึกเดียวกัน แต่ณิชาวีร์ก็พยายามเลี่ยงที่จะพบหน้าได้เสมอ ถ้าหากวันไหนเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องพบ หญิงสาวก็ทำใจที่จะต้องพบเขาอย่างไม่อาจหลบหน้าได้ วันนี้ก็เช่นเดียวกัน ดูเหมือนว่าจิรภัทรจะมาคอยดักรอที่หน้าห้องพักแต่เช้าตรู่
วันนี้ณิชาวีร์ต้องเดินทางไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจครรภ์ในไตรมาสสุดท้าย ประตูห้องพักถูกเปิดออกพร้อมกับใบหน้าหล่อที่ยืนยิ้มส่งให้
“วันนี้เป็นวันหยุดณิไม่ใช่หรือไง จะไปไหนน่ะ พี่อุตส่าห์เอาอาหารมาให้”
ถุงอาหารที่ยื่นส่งให้ ณิชาวีร์จับจ้องมองของในมือไม่ได้รู้สึกพิเศษเลยสักนิด เพราะสิ่งที่จิรภัทรทำอยู่ในเวลานี้ก็แทบจะเป็นปกติในชีวิตประจำวันของเขาเช่นกัน
“รู้ว่าเอามาให้แล้วฉันต้องเอาทิ้งถังขยะเหมือนกับทุกวัน แล้วจะเอามาให้ทำไมคะ?”
“ทิ้งก็ไม่เป็นไร พี่แค่อยากทำหน้าที่ของตัวเองก็เท่านั้น”
“ทำหน้าที่ของตัวเอง ไม่จำเป็นหรอกค่
