"ไหนๆ ก็จะแต่งกันแล้ว พริกขอย้ายไปอยู่กับอาทศเลยนะคะพ่อแม่"
ลงจากบ้านพร้อมกระเป๋าใส่เสื้อผ้าใบเล็ก เธอเอาไปไม่กี่ชุดเพราะบ้านอยู่ไม่ไกลกัน เทียวไปเทียวมาได้ แต่อยากบอกให้พ่อแม่รู้ไว้ว่าเธอจะไปนอนที่นั่นถาวร
"เอ็งก็ให้ถึงวันแต่งก่อนหน่อยไอ้พริก"
คนเป็นพ่อส่ายหัว ลูกกูเนี่ยเกิ๊น เกินคน
บ้านนั้นบอกอีกสองสัปดาห์จะมาตบแต่ง แต่ทางเราไม่ต้องจัดการเตรียมงานอะไรให้ยุ่งยากเพราะทางนั้นจะจ้างผู้รับจัดงานมาทำ เราสองผัวเมียจะได้ไม่เหนื่อยเกินไป และไม่ให้เราจ่ายค่าอะไรสักบาทแล้วขอรับผิดชอบเอง
เขาคิดว่าดี ไม่อย่างนั้นเราต้องคิดมากแล้วแหละว่าจะเอาเงินที่ไหนมาจัดงานแต่งให้ลูก ไม่พ้นต้องไปกู้อีกแน่นอน
"ไม่เอา พริกคิดถึงอาทศ ไปแล้วนะ สัญญาจะมาหาทุกวันค่ะ"
"ไอ้ลูกคนนี้นี่!"
พิชิตส่ายหัว ทว่ากลับมีความสบายใจเข้ามา เขาเองก็เห็นทศวรรษมานาน และรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนดีมีความรับผิดชอบมาก ดูแลลูกบ้านได้ทั้งหมู
