~ ช่วงเช้าของวัน ~
คนพี่ตื่นตั้งแต่เช้ามืดมานอนมองดูน้องที่ยังหลับอยู่ในอ้อมกอดอุ่นๆของเขา
“ อือ! ” นิ้วแกร่งเขี่ยไปที่แก้มนุ่มๆของน้องหลายครั้งจนคนที่กำลังหลับสบายร้องประท้วงอยู่ในลำคอ
“ ขี้เซาเป็นแมวเลย น้องตื่นได้แล้วเดี๋ยวพ่อมาก็อาละวาดเฮียอีก ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยเรียกน้องเบาๆถ้าพ่อเธอมาเห็นสภาพนี้มีหวังแทนที่เขาจะได้ออกจากโรงพยาบาลกลับต้องแอดมิทต่ออีกยาวๆแน่
“ พราวจะนอน ” เรียวปากสวยเอ่ยพึมพำออกมา
“ ไม่ตื่นงั้นก็ปล้ำนะ ” ร่างหนาพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างเล็กของน้องทันที ก่อนจะก้มลงไปซุกไซ้ที่ลำคอขาวเนียนเพื่อปลุกให้อีกคนตื่นขึ้นแต่เหมือนเขาจะปลุกตัวเองมากกว่าความเป็นชายที่หลับไหลอยู่ค่อยๆตื่นขึ้นทันที
“ เฮีย ! มันจิ้มพราวแล้วออกไปเลยนะคะ “ น้องที่รู้สึกได้ถึงความแข็งขืนดุนดันอยู่ที่หน้าขาพลางเอ่ยบอกพี่ออกไป
ฮ่า ฮ่า ฮ่า….
ฟาโรระเบิดหัวเราะเสียงดังลั่นออกมาทันทีที่ได้ยินคำว่า จิ้ม
