คุณคานส์ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะกดริมฝีปากจูบลงมาบนหน้าผากของฉัน
“ฉันจะทิ้งเธอทำไมในเมื่อตอนนี้ฉันเลือกเธอแล้ว อย่าคิดมากสิอลิช”
“อลิชก็ไม่อยากคิดมากหรอกค่ะ แต่แป้งเธอพูดมาแบบนั้นมันอดคิดมากไม่ได้จริงๆ”
“กลัวว่าแฟนเก่าของฉันจะกลับมา ?”
“กลัวสิคะ อลิชรักคุณคานส์แล้วก็รักมากด้วย” ฉันสวมกอดคุณคานส์แน่น มันมีความรู้สึกกลัวจะเสียเขาไปมากจริงๆ
คุณคานส์เอามือลูบศรีษะฉันเบาๆ แล้วพูด “ฉันก็รักเธอ”
“สัญญานะคะว่าจะไม่ทิ้งอลิชกับลูก”
“เรื่องนั้นไม่เคยมีในหัวของฉัน”
ได้ฟังคุณคานส์ตอบหนักแน่นแบบนี้ฉันก็ค่อยคลายความกังวลใจได้บ้าง ต่อไปนี้ฉันคงต้องย้ำเตือนกับตัวเองบ่อยๆ ว่าไม่ควรจะไปคิดมาก
คุณคานส์ดันกอดออก เขาจับปลายคางของฉันให้เงยขึ้นจากนั้นก็กดริมฝีปากลงมาจูบ ซึ่งฉันเองก็ยอมตอบรับจูบของคุณคานส์อย่างไม่ลังเล เราทั้งคู่จูบกันอยู่ครู่ใหญ่ ก็เป็นฉันที่ดันคุณคานส์ออกเพราะกลัวว่าเขาจะ
