หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวโคมๆ ทั้งที่ตอนแรกคิดไว้แล้วว่ายังไงทุกอย่างมันก็ต้องจบวันนี้แท้ๆ แต่สุดท้ายฉันก็เกิดความลังเล
“อะไรนะ ลูกอยากให้แม่รีบๆ หายโกรธพ่อใช่ไหม” คุณคานส์เอามือมาลูบท้องของฉันแล้วทำท่าพูดคุยกับลูกอีกครั้ง
มันอดไม่ได้ที่จะเผลอยิ้มออกมา พอคุณคานส์เห็นว่าฉันยิ้มเขาก็เอานิ้วมาจิ้มๆ ที่แก้มของฉันเบาๆ
“เธอยิ้มแล้ว” เขาพูดพร้อมกับถอนหายใจเหมือนโล่งอก
“อะ อลิชไม่ได้ยิ้มสักหน่อย” พอถูกจับได้ฉันก็รีบหุบยิ้มทันที แต่ไม่ทันแล้วแหละ
“หายโกรธหรือยัง ?”
“ก็ได้ค่ะ แต่ถ้ามีอีกไม่ต้องมาคุยกันแล้วนะคะ”
“รู้แล้วน่า เธอไม่ต้องทำเสียงดุใส่ฉันแบบนั้นก็ได้”
“ไว้ใจได้แน่นะคะ” ฉันถามย้ำเพราะความเจ้าชู้ของคุณคานส์มันทำให้ลังเล
“ไว้ใจได้ร้อยเปอร์เซ็นต์” คุณคานส์ตอบเสียงหนักแน่น
ก็ได้ฉันจะลองเชื่อเขาอีกสักครั้ง ถ้าเขาทำให้ฉันเสียใจอีกทุกอย่างมันต้องจบแล้วจริงๆ เพราะคงไม่มีใครอยากเสียน
