“นอนลงไปค่ะทำไมพูดมากจัง ไหนบอกว่าจะยอมให้อลิชทำโทษไงคะ” ฉันออกคำสั่งแล้วแสดงสีหน้าไม่พอใจออกมา ทำให้คุณคานส์ขมวดคิ้วยุ่งเหยิงอย่างคิดไม่ตก
“เมียจ๋า” คุณคานส์เรียกฉันเสียงหวาน แต่น้ำเสียงออดอ้อนแบบนั้นไม่สามารถทำให้ฉันใจอ่อนได้
“จะนอนลงไปดีๆ ไหมคะ” ฉันพูดเสียงแข็งในเชิงข่มขู่ ทำให้ถูกคุณคานส์พูดค้อน “ซาดิสม์หรือไง”
“เด็กดีของอลิชหายไปไหนแล้วนะ” ฉันหยิบเชือกขึ้นมาด้วยท่าทางที่ยั่วยวน
คุณคานส์ถอนหายใจอย่างจำนนจากนั้นเขาก็นอนราบลงไป แก่นกายที่มันผงาดขึ้นนอนนี้ห่อเหี่ยวเหมือนต้นไม้ที่ขาดการรดน้ำเป็นเวลานาน
“นอนคว่ำหน้าสิคะ” ฉันออกคำสั่งอีกครั้ง
“เธอมีรสนิยมแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันเริ่มกลัวเมียตัวเองแล้วนะ” คุณคานส์บ่นพร้อมกับพลิกตัวนอนควำหน้าตามคำสั่งของฉันอย่างว่าง่าย
ฉันจับเอามือทั้งสองข้างของคุณคานส์มาไคว้หลังไว้แล้วเอาเชือกมัด ไม่ได้มัดแน่นมากหรอกเพราะฉันก็แค่อยากจะแกล้งเขา อยาก
