ขณะที่เธอไปเที่ยวนอกบ้านกลับมาดึกๆ ดื่นๆ
“เอาไว้คุณได้เงินเดือนเดือนแรกก่อน แล้วค่อยบอกว่ารู้สึกยังไง เดี๋ยวนี้เวลาผ่านไปเร็วมากค่ะ ประเดี๋ยวเดียวก็สิ้นเดือนแล้ว”
“ป้าดูเหมือนคนมีความรู้จังเลยค่ะ”
“ทำไมล่ะคะ” สายใจเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ก็คำพูดของป้า”
“ไม่หรอกค่ะ ป้าก็พูดตามประสบการณ์ ป้าทำงานมานาน เห็นอะไรมาเยอะ ส่งเสียลูกให้เรียนจบจนไปแล้วคนนึง คนโตเขาก็ทำงานอยู่ที่รีสอร์ทนี้นะคะ ส่วนคนเล็กยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย”
“แล้วลูกของป้า เอ่อ ไม่อายเหรอคะที่ป้าเป็นแค่พนักงานทำความสะอาด”
“ไม่หรอกค่ะ” นางพูดอย่างปลาบปลื้มเพราะลูกชายคนโตเป็นคนกตัญญู ตอนเย็นหลังเลิกงาน แวะมารับนางกลับบ้านทุกวัน จนใครๆ ต้องอิจฉาที่นางมีลูกชายน่ารักเช่นนี้
“ความจริงเขาน่าจะให้ป้าหยุดพักนะคะ ไม่น่าให้มาทำงานอีก อุตส่าห์ส่งเรียนจนจบ” สายใจส่ายหน้าไปมา จนวิธาดาขมวดคิ้วยุ่ง นางเผยยิ้มเอ็นดูหญิงสาวเป็นครั้งแรก วิธาด
