“ได้! เธอบังคับให้ฉันใจร้ายเองนะ”
“อื๊อ!” ริมฝีปากร้อนกดลงมาแนบแน่นกับกลีบปากเธอเบิกตากว้างเมื่อโดนจู่โจมโดยไม่ให้ทันตั้งตัว เขาบดเบียดริมฝีปากลงมาลึกขึ้นไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้ต่อต้าน นิ้วมือแกร่งที่ตรึงข้อมือเธอไว้แน่นทำให้ไม่มีทางหนี
เขากำลังลงโทษเธอ…
ริมฝีปากหนาบดจูบหนักหน่วง บังคับให้เธอยอมรับสัมผัสของเขา ไม่ใช่จูบที่อ่อนโยน ไม่ใช่จูบที่มีความละมุน แต่เป็นจูบที่เต็มไปด้วยอารมณ์ครอบครองและบังคับ
ผลัก!
ร่างบางถูกผลักลงบนโซฟาอย่างแรงจนแทบหายใจไม่ทัน ไรอันตามคร่อมร่างบางเอาไว้ ดวงตาคมเข้มจับจ้องเธอราวกับจะเผาเธอให้มอดไหม้
มีญ่าหายใจหอบแรง พยายามเบือนใบหน้าสวยหวานหนี แต่กลับถูกมือหนาบีบแก้มเอาไว้แน่นจนปวดร้าวไปทั่วกรอบหน้า
“มีญ่าเจ็บ…”
“เจ็บก็ดี จะได้จำ!”
เธอสะอึกจนพูดไม่ออก นับวันเขายิ่งใจร้ายกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาที่อั้นเอาไว้ไหลรินอัตโนมัติ เธอเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงอีกครั
