คลั่งรัก 13 | สัมผัสคุณหมอ

1838 Words

“ฉันต้องการเหมือนคืนนั้น” หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งตามประโยคนั้นของเขา นั่นไม่ใช่สิ่งที่คิดเอาไว้ว่าต้องจ่ายเพื่อปิดปากเขาไม่ให้บอกคุณพ่อ เขาต้องการเหมือนคืนนั้น… คำพูดนั้นยังคงลอยวนเวียนอยู่ในหัว ไอร้อนแผดเผาไปทั่วใบหน้าจนรู้สึกได้ คืนนั้น…เธอไม่เคยลืมเลย ไม่คาดว่าเขาจะต้องการเหมือนคืนนั้นอีกครั้ง เธอคิดว่าเขาคงไม่ประทับใจเซ็กซ์ของเธอ เพราะนั่นเป็นครั้งแรกของเธอ มือหนาจับตรงคางเรียวแล้วดันใบหน้าสวยหวานให้หันกลับมามองตัวเอง ดวงตาคมเข้มจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยจนมองเห็นความอ่อนไหว “เธอให้ฉันได้รึเปล่า” “คะ…คุณต้องการเหมือนคืนนั้นจริงๆ เหรอคะ” “ใช่” “ถ้ามีญ่าให้หมอ หมอจะบอกคุณพ่อไหมคะ” “อยากให้ฉันบอกไหม?” “มะ…ไม่ค่ะ” “และมันจะเป็นแบบนั้น” เธอหลุบตาต่ำลง ในหัวกำลังครุ่นคิดว่าจะยอมให้ในสิ่งที่เขาต้องการหรือไม่ แต่ว่า…ก่อนหน้านี้เธอบอกจะยอมทำทุกอย่าง แค่เขาไม่บอกคุณพ่อกับเรื่องที่เกิดขึ้น “ค่ะ ตกลงค่ะ มีญ่าจะให้หมอเหมือนคืนนั้น” ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว มันคงไม่เสียหายหรอก ก็แค่เซ็กซ์เอง… “เลือกได้ดี” เขายิ้มมุมปากเมื่อได้ยินคำตอบ “แต่หมอต้องสัญญานะคะว่าจะไม่บอกคุณพ่อเรื่องนี้จริงๆ” “หมอพูดคำไหนคำนั้น” “ระ…เราจะเริ่มตอนไหนดีคะ” “คืนนี้” เธอเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อได้รับคำตอบ ความร้อนในใบหน้าพลันแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย “ค่ะ คืนนี้ก็คืนนี้…” ไม่เป็นไรหรอกหน่ามีญ่า มันก็แค่เซ็กซ์เอง จบแล้วก็แค่แยกย้าย “ไปรถฉัน” “แล้วรถของมีญ่าล่ะคะ” “จอดไว้ที่นี่” “เขาจะไม่ว่าเหรอคะ” “ไม่ว่า ฉันจะบอกเพื่อนฉันให้คนของมันดูแลรถให้ เอากุญแจไว้ในรถ” แสดงว่าไนต์คลับนี้เพื่อนของเขาเป็นเจ้าของสินะ ถึงได้กล้าให้เธอจอดรถไว้ที่นี่ เธอพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะนำกุญแจไปวางเอาไว้ในรถ แล้วเดินตามเขาไปยังรถหรูที่ตัวเองเพิ่งชนท้ายมาหมาดๆ เมื่อเข้ามานั่งภายในรถ เธอรู้สึกเกร็งและทำตัวไม่ถูก ได้แต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จาอะไร ส่วนเขาก็ขับรถออกไปโดยไม่พูดอะไรเช่นเดียวกัน บรรยากาศภายในรถเงียบจนน่าอึดอัดหากแต่สำหรับเขาคงไม่… ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศไม่ได้ช่วยขับไล่ความร้อนออกไปจากร่างกายของเธอ “เราจะไปที่ไหนคะ” “คอนโดของฉัน” หัวใจของเธอไหววูบเมื่อรู้คำตอบ มือที่วางบนตักจิกกระเป๋าแน่นเพื่อระบายความรู้สึกต่างๆ ที่ประเดประดังเข้ามาเล่นงาน สายตาเหลือบมองเขาซึ่งกำลังหักพวงมาลัยด้วยมือข้างเดียว เส้นเลือดตรงหลังมือพลอยทำเธอใจสั่นได้ไม่ยาก Empire Rich รถหรูของเขาเลี้ยวเข้าไปคอนโดดังกล่าว นี่มัน…คอนโดที่เธออยู่นี่! อย่าบอกนะว่าเขาอยู่ที่นี่เหมือนกัน “มะ…หมออยู่คอนโดนี้เหรอคะ” “ใช่” เธอมองเขาอย่างอึ้งๆ คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะอยู่คอนโดเดียวกับเธอ นี่มันบังเอิญเกินไปแล้ว รถหรูของเขาขับไปจอดยังโซนพิเศษซึ่งเป็นที่เดียวที่เธอจอดเป็นประจำ เดินมาตรงนี้บ่อยๆ ทำไมถึงไม่เคยสังเกตเห็นรถของเขาบ้างเลยนะ “บังเอิญจังเลยนะคะ มีญ่าก็อยู่คอนโดนี้เหมือนกัน” “งั้นเหรอ” เขาแอบชะงักงไปประมาณสองวิ ก่อนจะขยับริมฝีปากตอบเสียงเรียบราวกับไม่ได้สนใจเรื่องนั้น หากแต่จริงๆ ก็แอบตกใจเหมือนกันที่รู้ว่ามีญ่าอยู่ที่นี่ คืนนั้นเขาไม่ได้พามีญ่ามาที่นี่ เปิดโรงแรมใกล้ๆ ผับ ปกติเวลาไปต่อกับผู้หญิงไม่เคยพามาถิ่นตัวเองเลยสักครั้ง หากแต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรก และเป็นที่น่าตกใจเมื่อรู้ว่ามีญ่าก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน “หมออยู่ชั้นไหนคะ” “สามสิบสอง” เธออยู่ชั้นสามสิบ… นึกว่าจะบังเอิญอยู่ชั้นสามสิบเหมือนกันซะอีก เมื่อรถจอดสนิทเธอจึงปลดเข็ดขัดนิรภัยออกแล้วก้าวลงจากรถไปพร้อมเขา จังหวเท้าแตะพื้นแอบเซเล็กน้อยแต่โชคดีที่คว้าประตูรถเอาไว้ได้เสียก่อน เธอเดินตามเขาไปยังลิฟต์พิเศษที่ไม่ต้องใช้ร่วมกับคนอื่น พอจะเดาได้เลยว่าห้องที่เขาพักคงแพงน่าดู ไม่แปลกใจหรอก ระดับลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลชั้นนำของประเทศ จะอยู่ห้องราคาธรรมดาได้ยังไง ติ่ง… ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย ไรอันเดินนำไปยังห้องที่ตัวเองอาศัยอยู่ จัดการกดรหัสผ่านประตูแล้วผลักเข้าไป โดยมีมีญ่าเดินตามเข้ามาด้วยความตื่นเต้น “ระ…เริ่มกันเลยไหมคะ” “ใจร้อนไปไหนหืม” “มีญ่านึกว่าหมอรีบนี่คะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เธอสูดลมหายใจลึก พยายามควบคุมสติที่เริ่มจะไม่มั่นคงจากบรรยากาศใน กลิ่นหอมสะอาดประจำตัวของเขาลอยอ่อนๆ คลอเคลียอยู่ในอากาศ พลอยทำให้เธอยิ่งรู้สึกสั่นไหว คนฟังกระตุกยิ้มมุมปาก มือเลื่อนมาปลดนาฬิกาข้อมือแล้ววางลง พับแขนเสื้อขึ้นสายตาพลางมองมีญ่าที่ยืนประหม่าอยู่พลางเดินไปหย่อนสะโพก “เข้ามาใกล้ๆ สิ” เสียงของเขาทุ้มต่ำแฝงไปด้วยอำนาจบางอย่าง มีญ่ากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนจะค่อยๆ ก้าวเท้าเข้าไปใกล้คุณหมอหนุ่มที่นั่งเอกเขนกอยู่บนโซฟาหนังราคาแพง สายตาคมเข้มจับจ้องเธออย่างไม่ละไปไหน “มะ…หมอจะให้มีญ่าทำอะไรต่อคะ” เธอถามเสียงสั่น พยายามทำตัวให้ดูปกติที่สุด แต่หัวใจเจ้ากรรมกลับเต้นแรงจนเธอรู้สึกเหมือนมันจะหลุดออกมาข้างนอก ไรอันไม่ได้ตอบกลับทันที เขาเพียงแค่ยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้เธอเข้ามาใกล้กว่าเดิม มีญ่ากัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ ก่อนจะขยับเข้าไปยืนตรงหน้าเขา ทว่าจู่ๆ มือหนาของเขากลับคว้าข้อมือของเธอแล้วออกแรงดึงเบาๆ จนเธอเซถลาลงไปนั่งลงบนตักของเขา พรึ่บ! “ว้าย!” มือบางจับไหล่กว้างของเขาเพื่อพยุงตัวเอง ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีด หัวใจเต้นระรัวจนแทบลืมหายใจ ในขณะที่ไรอันยังคงมีสีหน้าสงบนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ตัวเธอยังหอมเหมือนคืนนั้น” เขาพูดข้างใบหูมีญ่า กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากตัวเธอทำให้เขาหวนนึกถึงคืนนั้นอีกครั้ง เธอพยายามปรับลมหายใจให้เป็นปกติ แต่กลับไม่ง่ายเลย ยิ่งเข้าใกล้ ยิ่งถูกสัมผัสจากฝ่ามือเย็นเฉียบ ยิ่งทำให้ร่างกายอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งโดนไฟลน ไรอันยิ้มมุมปาก มือข้างหนึ่งไล้ไปตามท่อนแขนเนียนของเธอเบาๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ “จำคืนนั้นได้ไหม?” “คืนนั้น…จำได้ค่ะ” “จำได้ว่ายังไงบ้างหืม” คราวนี้มือหนาเลื่อนมาลูบไล้ต้นขาขาวเนียน ค่อยๆ สอดเข้าไปใต้กระโปรงจนถึงขอบแพนตี้ “จีสตริงลายลูกไม้?” ทำไมเขารู้… เธอพยักหน้าอย่างยอมรับสารภาพไปตามตรง “ฉันชอบ” พูดจบ ริมฝีปากร้อนของเขาก็กดลงบนกลีบปากนุ่มของเธออย่างไม่ทันให้ตั้งตัว… เธอจิกมือและจิกเท้าตัวเองอัตโนมัติ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจไปตามสัมผัสนี้ ค่อยๆ หลับตาลงรับสัมผัสนี้จากเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ไรอันกดริมฝีปากแนบแน่นลงมาอย่างเชื่องช้าและแนบแน่น มีญ่ารู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนที่แผ่ซ่านผ่านสัมผัสนี้ เขาไม่ได้รีบร้อน ค่อยๆ ละเมียดละไมจูบราวกับกำลังชิมรสหวานจากกลีบปากนุ่ม มือหนาที่ยังคงไล้ปลายนิ้วไปตามต้นขาเนียน ทำให้เธอรู้สึกสั่นไหวจนไม่อาจควบคุมตัวเองได้ สัมผัสนั้นเร่าร้อน แต่กลับชวนให้หัวใจสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ เธอเผลอกำเสื้อเชิ้ตของเขาแน่นโดยไม่รู้ตัว “อื้อ~” เสียงหวานเผลอหลุดออกมา เมื่อลิ้นร้อนของเขาสอดเข้ามาในโพรงปากของหญิงสาวอย่างแนบเนียน ความช่ำชองของเขาทำให้แทบละลายไปกับสัมผัสนั้น มีญ่าไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ตัวเองกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของเขา มือหนาไล่สัมผัสไปตามเอวคอด ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจนถึงแผ่นหลังเล็ก รั้งให้เธอแนบชิดกับร่างกายของเขามากขึ้นอีก “หวานเหมือนเดิม…” เขาเอ่ยเสียงพร่าชิดริมฝีปากของเธอ ก่อนจะกดจูบหนักๆ ลงมาอีกครั้ง เธอรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังลอยละล่องไปกับแรงอารมณ์ หัวสมองขาวโพลน ทำได้แค่ปล่อยให้เขานำพาไปยังจังหวะที่เขากำหนด แต่ทว่า… ครืด ครืด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้มีญ่าสะดุ้งเล็กน้อย ไรอันถอนริมฝีปากออกอย่างแอบหงุดหงิดเล็กน้อย “ใคร?” เขาถามเสียงต่ำ เมื่อเธอได้สติกลับมา รีบหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมาดู แล้วชะงักเมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอ ซัน… “ใครโทรมา?” เขาถามย้ำอีกรอบ “พี่ซันค่ะ” พรึ่บ เขาแย่งโทรศัพท์จากมือมีญ่ามาตัดสายซันทิ้งอย่างไม่สนใจ ก่อนจะโยนโทรศัพท์ลงโซฟาอีกตัว จากนั้นดึงสายตากลับมามองมีญ่าอีกครั้ง “เวลาอยู่กับฉัน ห้ามสนใจผู้ชายคนอื่น” เธอลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ดวงตาคู่สวยมองโทรศัพท์ของตัวเองที่เพิ่งถูกโยนไปโซฟาอีกตัว ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองไรอันอีกครั้ง “เข้าใจที่ฉันพูดไหม?” “ขะ…เข้าใจค่ะ” “ต่อเลยไหม” “ค่ะ…” เธอพยักหน้าพร้อมกับตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ไรอันเลื่อนมือขึ้นมาลูบไล้กรอบหน้ารูปไข่อีกครั้ง สายตาคมเข้มพิศมองอย่างหลงใหล ปอยผมที่ปรกใบหน้าถูกปัดออกทัดใบหูจนเผยให้เห็นกรอบหน้าของมีญ่าอย่างชัดเจน เธอสวยไร้ที่ติ… น่าเสียดายที่เด็กไปหน่อย “ทะ…ทำไมหมอถึงอยากมีเซ็กซ์กับมีญ่าอีกคะ” “อย่าตั้งคำถาม แค่รู้ว่าฉันต้องการอะไรก็พอ” เธอพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ สายตามองเขาด้วยความอ่อนไหว เขายังคงใช้สายตาพิศมองใบหน้าสวยหวานของมีญ่า เธอสวยน่ามองไปหมด ทว่าเรื่องระหว่างเขาและเธอคงไปไกลเกินกว่า ‘คู่นอน’ ไม่ได้ “ตะ…ต่อเลยไหมคะ” “เริ่มก่อนสิ” “คะ?” “ใช้ปากของเธอ…ทำให้ฉันสิ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more