เช้าวันต่อมา
ติ้งนอง!!ติ้งนอง!!
“อืม…ใครมากดออด ”
ฉันงัวเงียตื่นในตอนเช้าหลังได้ยินเสียงออด
“แป๊บนึง ”
ฉันพูดแทบไม่เป็นคำ ก่อนก้าวลงจากเตียงแล้วเดินไปเปิดประตู
แอ้ดดด
“ซวยแล้ว ”
ฉันเปิดประตูออกมาก็เห็นพี่ภูภัทรยืนหน้าตึงอยู่หน้าห้อง เขาแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย แต่ฉันพึ่งตื่น
“ทำไมถึงยังไม่อาบน้ำแต่งตัว ”
“พี่คะหนูขอโทษ พอดีหนูทำงานจนดึก หนูขอเวลาพี่แค่15นาทีค่ะ หนูอาบน้ำแต่งตัวแป๊บเดียว ”
ปัง~
ฉันไม่รอคำตอบ ปิดประตูรีบๆ วิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนเลย อันดับแรกขออาบน้ำก่อน
ฉันแต่งตัวเสร็จทันเวลา15นาทีพอดี ไม่ได้กินข้าวไม่เป็นไรขอแค่ไม่สายก็พอ
แอ้ด~~
“เสร็จแล้วค่ะ ไปกันเลย ”
พี่ภูก้าวยาวๆเดินนำหน้าฉันลิ่วไป พอถึงรถเขาก็พาฉันขับออกไปอย่างเร่งรีบ ฉันวางสัมภาระไว้เบาะด้านหลัง หยิบครีมกันแดดออกมาทา ทาหน้าด้วยโลชั่นสำหรับเด็ก ทับด้วยแป้งฝุ่น ปิดท้ายด้วยลิปมันเปลี่ยนสี
“อายุแค่นี้ต้
