ตอนที่ 37 LIVE!
“เฮนรี่ นุอยากเล่นถ่ายรูปอีก” เจ้าตัวเล็กวิ่งเขย่งปลายเท้ามายืนบิดแขนบิดขาทำท่าเหมือนเกรงใจ
“ถ่ายรูปเหรอ ได้สิถ่ายมาเยอะๆ เลยนะ” ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะ ปลดล็อกหน้าจอแล้วส่งให้เจ้าจิ๋วจอมแสบทันที หลังจากเมื่อวานนี้สอนวิธีการใช้งานกล้องถ่ายรูปและถ่ายวิดีโอให้เจ้าตัวเล็กที่ชอบถ่ายรูปเป็นชีวิตจิตใจ
“ขอบคุณครับ เฮนรี่ นุรักเฮนรี่ที่สุดในโลกเลย”
“ขี้ประจบ ช่างเอาใจเหมือนใครนะเราเนี่ย” ผมขยี้จมูกใส่แก้มยุ้ยแล้วเดินเลี่ยงออกห่างจากเด็กๆ เพราะรู้สึกอยากสูบบุหรี่สักมวน
“พี่นัท พี่เนยยิ้มหน่อย หนึ่ง สอง สาม สี่”
“ถ่ายให้เห็นหน้าพี่ด้วยนะ ไม่ใช่เห็นแต่คอ” เสียงน้องนัทร้องตะโกนบอกน้องชาย
“เฮนรี่...เฮนรี่ มาตรงนี้ มาถ่ายรูปตรงนี้” เสียงเล็กๆ ตะโกนเรียกพร้อมกับกล้องมือถือหันมาทางผม มือน้อยๆ ยกขึ้นมากวักมือหย็อยๆ เร่งให้ผมเดินไปหา
“ไปแล้วครับ ไปแล้วครับ ร
