ตอนที่ 39 อีกสักรอบ (จบ)
“ชอบมั้ย”
“นี่...บ้านคุณเฮนรี่จริงๆ เหรอครับ”
ผมแหงนคอขึ้นไปมองบ้านหลังใหญ่ ที่ตลอดชีวิตนี้ผมไม่กล้าแม้แต่วาดฝันถึง ขนาดเห็นมันตามป้ายโฆษณาใหญ่ๆ ผมก็ยังมองผ่าน ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบแต่เพราะผมรู้ว่าวาสนาของผมมันคงไม่ได้สูงส่งจนได้เป็นเจ้าของ
“ไม่ใช่บ้านฉัน”
“อ้าว แล้วเรามาที่นี่ทำไมครับ”
“บ้านเธอกับน้องๆ ต่างหาก”
“ฮะ บ้านผมกับน้องๆ เหรอ” ผมหันไปมองบ้านหลังใหญ่ที่ป้ายหน้าโครงการจัดสรรแปะราคาตัวเท่าฝาบ้านเอาไว้ว่าราคาเริ่มต้นที่ห้าสิบล้านบาท แล้วเงินในบัญชีผมมันไม่ได้มีเยอะขนาดนั้น ถึงมีมากผมก็ตั้งใจจะเก็บเอาไว้เป็นค่าเทอมส่งน้องๆ เรียนหนังสือ
“ใช่”
“ไม่เอา ผมไม่ซื้อนะ เรากลับกันเถอะ” ผมหันหลังแล้วกำลังจะก้าวขาไปหาน้องสองคนที่กำลังวิ่งไปยืนดูสระว่ายน้ำซึ่งตั้งอยู่ข้างๆ ตัวบ้าน
“แต่ฉันซื้อแล้ว จ่ายเงินแล้วด้วย”
“ฮื้อ คุณเฮนรี่ผมไม่เอานะ ไปขอเงินคืนได้มั้ยครับ
