“ซี้ด อ้ายขอเอาแหน่ได้บ่ เทือเดียวกะได้” (ซี้ด พี่ขอเอาหน่อยได้ไหม รอบเดียวก็ได้)
“คั่นแข่งบอลแพ้ อย่ามาโทษหนูเด้อ” (ถ้าแข่งบอลแพ้ อย่ามาโทษหนูนะ)
“เสียใจครับ อ้ายบ่แพ้จักเทือ” (เสียใจครับ พี่ไม่เคยแพ้สักครั้ง) คิ้วหนาเรียงสวยยักคิ้วด้วยท่าทีกวน ๆ และมั่นใจมากว่ายังไงเขาก็ต้องชนะแน่ ๆ
“หนูสิถ่าเบิ่ง” (หนูจะรอดู)
“แต่กะบ่แน่ อ้ายอาจสิแพ้กะได้ คั่นเมียบ่ไปเชียร์ คงบ่มีกำลังใจเตะดอก” (แต่ก็ไม่แน่ พี่อาจจะแพ้ก็ได้ ถ้าเมียไม่ไปเชียร์ คงไม่มีกำลังใจเตะ) สิ้นเสียงทุ้ม เจ้าของใบหน้าหล่อก็โน้มลงไปหอมแก้มพระพายทั้งสองข้างก่อนจะเชยคางเล็กขึ้นแล้วโน้มลงไปจุ๊บริมฝีปากเธอซ้ำ ๆ
“ปากหวานคัก” (ปากหวานมาก)
“แต่กะบ่หวานท่อหม่องนั้นของอีหล่าดอก” (แต่ก็ไม่หวานเท่าตรงนั้นของพายหรอก) พูดจบเพชรก็ทิ้งตัวนั่งคุกเข่าลงด้านหน้าพระพาย ก่อนจะเลื่อนฝ่ามือจับขอบกางเกงขาสั้นเธอถอดออกโยนลงพื้นแล้วจับขาพระพายเพียงข้
