บทที่4 ฉันไม่ใช่พ่อพระ

1596 Words
“คุณจะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันลง ฉันจะกลับบ้าน” สาวน้อยวาลินหวาดกลัวกับสายตาเล้าโลมจรดมองเรือนร่างระหว่างชายหนุ่มคนตรงหน้ายอมจ่ายหนี้แทนเธอกับเสี่ยวิจิตร และลากตัวขึ้นบนรถยนต์คันหรู เทพบุตรรูปงามใจดีอย่างเห็นแต่แรก หรือว่าความจริงเป็นภาพหลอกลวงตา วาลินหนีเสือปะจระเข้มหึมาตัวใหญ่ เด็กสาวแทบปล่อยโฮกับโชคชะตาต้องถูกขายตัวกับชายแปลกหน้าที่เพิ่งหน้ากันครั้งแรก “หยุดร้องไห้ฟูมฟายได้แล้ว ทำหน้าเหมือนกับจะมีใครลากตัวไปข่มขืนอยู่ได้ น่ารำคาญ” “คุณก็ปล่อยฉันลงจากรถสิ ฉันจะกลับบ้าน” “อย่าทำตัวเป็นเด็กสาวน้อยไร้เดียงสา เธอก็รู้ดีนี่ว่ามาที่นี่เพื่อทำงานอะไร เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นทริปเรียกเงินเพิ่มจากลูกค้า” เอเดนเคยซื้อผู้หญิงบริการบำเรอความสุขออกจะบ่อย ทำไมเขาไม่รู้ว่าอาจเป็นใสซื่อ ไร้เดียงสา หวังให้ลูกค้าพึงพอใจ ปกติผู้หญิงคนนั้นคัดเกรดดี ท่วงท่า ลีลาเผ็ดดุเดือด ไม่ต้องเล้าโลมอะไรมาก กระดิกนิ้วเรียกมาเจ้าหล่อนพวกนั้นทำเอง ยกเว้นสาวเอเชียหน้าจิ้มลิ้มคนนี้ “คุณพูดเรื่องอะไร ฉันมา ก็เพราะฉันคุยกับเสี่ยเรื่องประนอมหนี้ต่างหาก ฉันไม่ได้มาทำงานอย่างที่คุณว่า” “เธอจะบอกว่าที่มาก็เพราะเจรจาของการใช้หนี้นั่นใช่มั้ย แล้วเธอชื่ออะไร” เอาเป็นว่าเอเดนทำทียอมแกล้งเชื่อกับคำพูดของสาวน้อยหน้าใสก็แล้วกัน “บราวนี่ค่ะ” วาลินยอมบอกชื่อเล่นที่น้อยคนนักจะรู้จัก ยกเว้นคน(นอก)ครอบครัว เผื่อว่าชายคนแปลกหน้าอาจดีใจช่วยเธอปลดหนี้ฟรีๆ อาจไม่ทำอะไรเธอ และส่งตัวกลับบ้านก็ได้ ทว่าซาตานมิคิดแบบนั้น “บราวนี่ ชื่อเหมือนขนมที่ฉันชอบ อยากลองชิมขนมชิ้นนี้แล้วสิว่ามันจะหวานล้ำมากแค่ไหน จำชื่อฉันไว้ เอเดน” “ฉันจะหาเงินห้าแสนบาทมาคืนคุณให้ได้นะคะ ขอบคุณที่ช่วยฉันออกจากเสี่ยวิจิตรได้ค่ะ” “เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าสาวน้อย ฉันซื้อเธอมาเป็นนางบำเรอ เงินห้าแสนแลกกับการครอบครองเรือนร่างเธอ ฉันยังคิดว่าเป็นเงินที่เสียไปมากกว่าด้วยซ้ำ ผู้หญิงขายบริการ ค่าตัวอย่างมากก็แค่...หลักหมื่น” “ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว” “จะใช่หรือไม่ใช่ คืนนี้เธอต้องมานอนกับฉัน ฉันซื้อเธอมา ฉันจะทำรุนแรงอะไรกับเธอก็ได้ แม่สาวน้อย บราวนี่” วาลินรู้ซึ้งนับตั้งแต่วินาทีนี้ว่าผู้ชายตรงหน้า มิใช่เทพบุตรรูปงามอย่างที่คิด ภายในซุกซ่อนซาตานร้ายกาจพร้อมกระชากสาวพรหมจรรย์ของเธอให้ขาดสะบั้น สุดท้ายเธอไม่พ้นจากการขายตัว ตกเป็นเบี้ยงล่างของผู้ชายมีอำนาจอิทธิพลมั่งคั่งทั่วอิตาลี “ที่คุณยอมช่วยจ่ายหนี้แทนฉันก็เพราะสิ่งนี้เหรอคะ ฉันไม่น่าขอความช่วยเหลือจากคุณ คุณมันเลว” “หล่อนคิดว่าฉันจะกลายเป็นพ่อพระช่วยเธอฟรีๆ เหรอ ฉันไม่ใช่พ่อพระ เงินที่ฉันเสียไปแลกกับเรือนร่างของเธอ ดูสิว่า ผู้หญิง(บริการคนใหม่)ที่ฉันอุตส่าห์ทุ่มเงินกว่าครึ่งล้าน จะลีลาเด็ด ทำให้ฉันพึงพอใจมากหรือเปล่า สาวน้อยของฉัน” เอเดนไม่จำเป็นต้องเป็นคนดีคอยช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยากถ้าคนนั้นไม่มีผลประโยชน์แลกพอสาสม การถูกสาวน้อยด่าว่าเขาเป็นคนเลว เขามิอาจเถียงเพราะมันเป็นเรื่องจริง ธุรกิจสีเทาของมาเฟียกอบกุมอำนาจยิ่งใหญ่ โหดร้ายกว่าที่เด็กสาวน้อยอ่อนต่อโลกใบนี้จะเข้าใจ เขาเป็นคนเลวสุดขั้ว ไม่ต้องการให้ใครมารัก เพียงเพราะผลอำนาจจากฝ่ายศัตรู เขาจำเป็นต้องแปดเปื้อนด้วยเลือดเสียส่วนใหญ่ “คุณเอเดน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะคะ ถ้าคุณเข้าใจผิดเรื่องนั้น ฉัน...อื้อ” เอเดนรวบตัวผู้หญิงขายบริการที่ซื้อมาทำตัวอิดออด น่ารำคาญ มาเฟียจับบีบคางเปิดแย้มปากเล็กน้อย พลางกดบดเคล้าขยี้จูบกลีบปากนุ่ม เขาเคล้นคลึง ดุดัน เอาแต่ใจ กดจุมพิตสาวเอเชียร่างเล็กร้อนแรง หนักหน่วง ปากของเธอหอมหวานละมุนกว่าปากของสาวคู่ขาผมบลอนด์ทุกคนที่เขาเคยขึ้นเตียงมานับครั้งไม่ถ้วน บ้าฉิบ! เพียงแตะต้องเนื้อตัวนุ่มนิ่ม สัมผัสดูดดื่มแลกลิ้นพันดุเดือดเลือดพล่าน ร่างกายทรงพลัง แก่นกายของเอเดนแข็งข้อขึ้น อารมณ์ดิบเถื่อนทะยานสูงไม่มีขีดกำจัด จูบปากเด็กสาวครั้งแรก เขาอยากผลักตัวเธอแล้วเสยไสตัวตนแข็งแกร่งทรงพลังลำเท่าแขน กระแทกเข้าสู่ตัวสาวน้อยดุเดือด ทว่าต้องข่มใจเอาไว้ “ทำอย่างนี้ไม่เคยจูบกับใคร จูบกับฉันแค่นี้ถึงกับเหนื่อยหอบแล้วเหรอ อ่อนหัด” เอเดนหักดิบถอนจูบจากปากอ่อนนุ่ม พ่อหนุ่มนักรัก ไม่เคยขาดผู้หญิง ต้องสะกดกลั้นอารมณ์ร้อนข้างในกำลังปะทุออกมา กลัวว่ากระต่ายน้อยตกใจและแตกตื่นกับความซาดิสม์ของเขา ปกติมิเคยต้องอ่อนโยนกับสตรีคนไหน ยกเว้นมารดาเจ้ากี้เจ้าการคนหนึ่ง “แฮ่กๆ คนเลว ปล่อยฉันลง ฉันจะกลับบ้าน” วาลินฮึดสู้ พยศดื้อรั้น เด็กสาวไม่อยากเสียตัวแก่ผู้ชายปากคอเราะร้ายเริ่มเปิดเผยสันดานดีๆ ของเทพบุตรในคราบมัจจุราช เสมือนจูบกระชากวิญญาณน้อยนิดของเธอไป “ปล่อยแน่ แต่ปล่อยหลังจากที่ฉันเอาเธอจนเสร็จ” “กรี๊ด!” สาวน้อยร้องกรี๊ด เมื่อโทมัส ลูกน้องฝีมือฉกาจของเอเดนเข้ามาจอดรถข้างในโรงแรมชั้นดี ระบบรักษาความปลอดภัยสูงจะรักษาชีวิตนายน้อย ว่าที่ผู้นำมาเฟียตระกูลลูเซียโน่ มาเฟียหนุ่มอิตาลีกำราบสาวน้อยเอเชียพยศดื้อรั้น ขัดขืน ชายหนุ่มอุ้มร่างอ้อนแอ้นพาดบ่าไหล่กว้างแข็งแรง วาลินช็อคกับการกระทำดิบเถื่อนของคนมีอำนาจอิทธิพล จอมเลว พยายามแหกปากขอความช่วยเหลือตลอดทาง “ไม่มีใครช่วยเธอได้ แม่สาวน้อย ฉันซื้อเธอมาแล้ว เธอต้องทำหน้าที่ให้ลูกค้าพึงพอใจ ซึ่งก็คือฉัน” เอเดนโยนผู้หญิงของเขาที่ซื้อมาลงบนเตียงอย่างไร้ปราณี วาลินพยายามดิ้นรน ขยับถอยหนีห่างจากผู้ชายคนนั้น แววตาเยือกเย็น ดุดั่งปีศาจมัจจุราช ทำเอาเธอหวาดกลัวตัวสั่น “ยะ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ คุณเอเดน ฉันไม่สามารถทำให้คุณมีความสุขได้ แม้แต่จูบ ฉันยังจูบใครไม่เป็น คุณคงไม่เอาผู้หญิงไร้ประสบการณ์ใช่ไหมคะ” วาลินกล่าวขอวอนร้องความเห็นใจจากเขาทั้งน้ำตา จูบแรกถูกผู้ชายห่าม ดิบเถื่อนฉกฉวยจูบนั้นของเธอไป พ่อตัวร้ายเหยียดยิ้ม ไร้ปราณีกับเรื่องผู้หญิง ทำเป็นบีบน้ำตา คิดหรือว่าเขาจะยอมใจอ่อน ถ้ายังไม่ได้ตัวเธอ “ต่อให้เธอปฏิเสธอย่างไร เธอก็ต้องตกเป็นของฉัน ขืนพูดมาก ฉันจะเอายัดปาก กระแทกใส่ปากเธอร้องครางไม่ออก” “หยาบคาย!” วาลินรับไม่ได้กับคำพูดจาของชายเลวชั่วช้าตรงหน้า ไม่บอกก็รู้ว่าความหมายนัยเขาคืออะไร เพราะมือหนากอบกุมเป้ากางเกงขยายใหญ่ภายใต้กางเกง เธอหุบปาก อย่างไรเธอก็ไม่รอด “รู้เอาไว้ว่านั่นคือสันดานดีๆ ของฉัน มาบริการฉันได้แล้ว หรือว่าจะให้ถอดเสื้อเอง ฉันใจร้อน อยากจับกดทำเมียบำเรอที่ไหนก็ได้” เอเดนขยับนั่งข้างผู้หญิงขายบริการ วาลินสูดลมหายใจก่อนจะบอกความจริงให้เขารู้ว่าเธอไม่ได้มาขายตัวกับเสี่ยวิจิตร “ถ้าฉันบอกความจริงกับคุณไป คุณจะยอมเชื่อฉันไหมคะ” “ถ้าเรื่องที่เธอพูดมาเป็นความจริง ฉันจะลองฟังสักครั้ง” เขานั่งไขว้ห้างรอฟังจากปากผู้หญิงสวยสะดุดตา ทว่าภายในใจร้อนรนอยากทำอะไรมากกว่านั่งฟังคำโกหกผู้หญิงขายตัวน่าเบื่อ หรือว่าสาวไทยที่นี่ เล้าโล้มปลุกอารมณ์ตื่นเต้นก่อนระเริงเซ็กซ์ “ฉันต้องบอกร้อยครั้งว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวอย่างที่คุณว่า ที่ฉันไปหาเสี่ยวิจิตร ก็เพราะครอบครัวของฉันติดหนี้เสี่ย เสี่ยข่มขู่ว่าจะเอาน้องสาวฉันไปขัดดอกเบี้ยแทน แต่น้องสาวฉันเพิ่งอายุสิบแปดปี ยังคงเรียนอยู่ม.6 ฉันมาก็เพื่อต้องการขอประนอมหนี้เสี่ย ทว่าฉันไม่คิดว่าเสี่ยจะเล่นตุกติก ถ้าคุณไม่มาช่วย ฉันคงไม่มีหน้าไปให้พวกเขาเห็นหน้าอีก” “จบหรือยัง นิทานหลอกเด็กของเธอ ฉันคร้านที่จะฟัง” “คุณ! ฉันพูดทั้งหมดเป็นความจริงนะคะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวอย่างที่คุณว่า ฉันจะทำงานหาเงินมาให้คุณนะคะ แต่ฉันขอเวลาหน่อย” “เงินหนึ่งล้านบาท เธอจะหามาคืนให้ฉันภายในตอนนี้ได้ทีไหนล่ะ ฉันไม่อยากได้เงิน ฉันอยากได้ตัวเธอ และเธอต้องมาทำหน้าที่นี้” “กรี๊ด!” “หน้าที่เธอต้องอมมัน ทำมันเดี๋ยวนี้ ก่อนที่ฉันจะหมดอารมณ์แล้วยัดเยียดมัน และทำเธอเป็นนางบำเรอคนใหม่ของฉัน” เอเดนถูกใจสาวน้อยดื้อพยศ ต่อปากต่อคำ วาลินเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาอยากเอาชนะ เขาตั้งใจว่าจะพาหล่อนกลับอิตาลีในฐานะนางบำเรอลับๆ ของมาเฟีย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD