“ใครบอกล่ะ บราวนี่ ฉันจะเอาทั้งแม่ทั้งลูกไปด้วย แต่ไม่หมายถึงว่าฉันจะยกย่องเธอเป็นเมีย หน้าที่เธอคือนางบำเรอ และแม่ของลูกฉันเท่านั้น”
เอเดนกำลังหาที่ปลดปล่อยอารมณ์กับนางบำเรอแทบช็อคหมดสติกับคำพูดไร้ปราณีจากสุภาพบุรุษซาตาน โดยลืมไปว่าก่อนหน้านั้นเอ่ยสั่งลูกน้องพาเลือดเนื้อเชื้อไขพาเข้ามาทำความรู้จักพ่อแท้จริง
“นายใหญ่ครับ ผมพาคุณหนูน้อยตามที่นายสั่งแล้วครับ”
เสียงจากด้านนอกห้องเป็นของโทมัส เกรงว่าจะเข้าไปและผิดจังหวะ อาจถูกเจ้านายคาดโทษ
“อลิซ! นี่คุณจะทำอะไร”
วาลินถลึงตาดุใส่คนเลวใช้อำนาจเหนือกว่าข่มคนอื่นกดต่ำตมลง เลวที่ไม่เคยมีใครเลวได้เหมือนเขา ทำได้แม้กระทั่งลูก
“เดี๋ยวก็รู้ บราวนี่ที่รัก”
เอเดนสั่งโทมัสพาทายาทมาเฟียน้อยเข้าสู่ข้างในห้องส่วนตัว ก่อนไล่ลูกน้องคนสนิทออกไปรอด้านนอก อลิซวิ่งแจ้นสวมกอดร่างกายมารดานั่งบนเตียงนอน
หนูน้อยรู้จากปากคุณลุงหน้ายักษ์ใจดีคนนั้นว่าคุณลุงเอ
