ตอนที่ 25
หลายเดือนต่อมา
ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบของสถานบำบัดจิต แทนไทไม่เคยละเลยที่จะพาเพลงขวัญไปเยี่ยมมะลิอย่างสม่ำเสมอ ทุกย่างก้าวที่เขากับเธอเดินเคียงข้างกันในโถงทางเดินสีขาวสะอาดตา หัวใจของเขาก็ยิ่งรู้สึกอบอุ่น เมื่อความจริงทุกอย่างถูกเปิดเผยออกมาในบทสนทนาที่ค่อยๆ คลี่คลาย เพลงขวัญได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมดจากเขา ตั้งแต่วันที่เขาตัดสินใจก้าวเข้าไปขอให้เธอช่วยสอนเรื่องภาษามือ ความใกล้ชิดที่ก่อตัวขึ้นในแต่ละวัน ได้ถักทอสายใยความสัมพันธ์ระหว่างแทนไทและเพลงขวัญให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นอย่างช้าๆ ราวกับเส้นด้ายที่ค่อยๆ พันเกี่ยวกันจนเกิดเป็นผืนผ้าแห่งความผูกพันอันบริสุทธิ์
เพลงขวัญคือคนที่ทำให้แทนไทได้กลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง หัวใจที่เคยโหยหาความแปลกใหม่และสิ่งเร้าภายนอก ค่อยๆ สงบลงเมื่อเขาได้อยู่ใกล้เธอ แทนไทรู้ดีว่าไม่มีใครรักเขาจริงเท่าเพลงขวัญอีกแล้ว ความรู้สึกนี้เป็นเหมือนจุดศูน
