ตอนที่ 11
เช้าวันรุ่งขึ้น แสงอรุณรำไรลอดผ่านผ้าม่านกระทบเปลือกตาของนักศึกษาหนุ่ม แทนไทรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกอิ่มเอมใจ เขาพบว่ามะลิยังคงนอนหลับอยู่ข้างๆ ใบหน้าของเธอดูสงบและผ่อนคลายกว่าเมื่อคืนมาก รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นมุมปากของแทนไท เขารู้สึกถึงความอบอุ่นบางอย่างที่แผ่ซ่านอยู่ในอก ความรู้สึกที่เขาไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสจากการ ‘ทำงาน’ แบบนี้
แทนไทก้าวออกจากประตูห้องนอนอย่างเงียบเชียบ ปล่อยให้มะลินอนหลับอย่างเป็นสุข เขาเดินออกมาถึงห้องโถงก็เห็นคุณชมพู่เดินเข้ามาในบ้าน เธอหยุดยืนมองดูแทนไทด้วยรอยยิ้มที่อ่านไม่ออก ทว่าแทนไทกลับรู้สึกได้ถึงความพึงพอใจอย่างประหลาดในแววตาของเธอ
“คุณทำได้ดีมากค่ะ คุณแทน” คุณชมพู่เอ่ยชมด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่แฝงไว้ด้วยความพึงพอใจอย่างแท้จริง ก่อนจะหยิบซองจดหมายสีขาวสะอาดตาออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้แทนไท
“นี่คือค่าตอบแทนของคุณค่ะ”
แทนไทรับซองจดหมาย
