– ตอนเย็นหลังเลิกเรียน –
เสียงอาจารย์ประกาศเลิกเรียน นักศึกษาหลายคนเริ่มเก็บของและลุกขึ้นเดินออกจากห้องเรียน
บรรยากาศเต็มไปด้วยความวุ่นวายและเสียงพูดคุยกันอย่างครึกครื้น ฉันรวบรวมสัมภาระแล้วเดินออกไปพร้อมกับกลุ่มเพื่อน
“นี่จะกลับกันเลยป่ะ?” น้ำหวานถามเสียงเบา พลางยืดแขนยืดขา
“ก็ว่าจะกลับเลย ง่วงนอนแล้วด้วย” ฉันตอบพร้อมหาววอดออกมาอย่างช่วยไม่ได้
“กูก็น่าจะกลับเลยเหมือนกัน” เมย์พยักหน้าอย่างเหนื่อยล้า
“กูต้องรอพี่แทนก่อน มึงก็ต้องรอพี่หมอกป่ะหวาน? งั้นเดี๋ยวไปรอด้วยกันนะ” แจมบอกน้ำหวานด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร
“ได้สิ” น้ำหวานตอบรับด้วยรอยยิ้มบางๆ
“งั้นกูกลับเลยดีกว่า” นุ่นพูดพร้อมจับกระเป๋า
“เออ งั้นกูก็กลับละ แยกกันตอนนี้เลยละกัน” ฉันบอกเพื่อนๆ
“เออๆ กลับดีๆ นะมึง ซอยหอมึงยิ่งเปลี่ยวๆอยู่ด้วย” นุ่นพูดจบก็ส่งยิ้มให้ฉันแบบจริงจัง
“เออ ไปละ บาย!” ฉันโบกมือบ๊ายบาย ก่อนจะเดินออกไปในความมืด
