สิ่งที่นายหญิงใหญ่ของจวนเอ่ย ใช่ว่าทุกคนจะไม่เคยคิดในคราแรก แต่พอคลุกคลีนานเข้าจึงเชื่อสนิทใจว่าสิ่งที่ซือซือบอกกล่าวล้วนแต่น่าเชื่อถือ
“ท่านแม่คงจำได้ว่าเมื่อเดือนก่อนเกิดสุริยุปราคา ยามนั้นทั่วทั้งเมืองต้องจุดพลุไฟ ไล่สิ่งอัปมงคล มันเป็นช่วงเวลาที่ซือซือมีโอกาสได้กลับมายังยุคเราอีกครั้ง หลังจากนางไม่มีตัวตนในยุคนี้ถึงสิบหกปี ตอนที่จากไปนางอายุเพียงแค่เจ็ดหนาว เด็กตัวแค่นี้ไหนเลยจะจดจำเรื่องราวได้ ซือซือน่าสงสารมากนะขอรับท่านแม่ หากไม่ได้นางลูกก็ตายไปแล้ว” หมิงซีร่ายยาวบอกมารดา
“ส่วนเรื่องที่นางเป็นบุตรสาวของสตรีในหอนางโลม เรื่องราวยังไม่กระจ่างชัดนัก คราแรกลูกเองก็คิดว่ามารดาของซือซืออาจจะอยู่ในหอนางโลมที่ไหนสักแห่งจริง ๆ ทว่าพอมาถึงเมืองหลวงก็เริ่มไม่แน่ใจแล้ว เพราะชาวเมืองล่วงรู้เร็วเกินไป ราวกับมีคนตั้งใจจะให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น อินสือ ลู่ถง ไปสืบมาให้แน่ชัด ข้าอยากรู้ว่าใช่คนท
