เกาชินหลิงถูกคุมตัวมาที่ตำหนักของไทเฮา โดยมีลู่ถงและอินสือตามประกบ พอมาถึงนางก็ถูกจับให้คุกเข่า ภายในห้องนี้มีองค์หญิงหรูหลินนั่งอยู่ด้วย
“หน้าตาก็งดงามดี เหตุไฉนเจ้าถึงได้มีจิตใจชั่วช้านัก กล้าสร้างข่าวเท็จเอาคนตายมาปลอมเป็นมารดาผู้อื่นได้” ถ้อยคำตำหนิดังขึ้นมาจากพระขนิษฐาของฮ่องเต้องค์ก่อน ทำเอาชินหลิงถึงกับหน้าซีดเผือด
ดูท่าคนในห้องนี้คงรู้แล้วว่าตนนั้นเป็นผู้ปล่อยข่าวลือ เกี่ยวกับมารดาตัวปลอมของซือซือ ไม่เช่นนั้นองค์หญิงหรูหลินและบ่าวรับใช้คนสนิทซึ่งเป็นมารดาแท้ ๆ ของซือซือคงไม่อยู่ที่นี่ด้วย
“องค์หญิง ไทเฮาหม่อมฉันผิดไปแล้วเพคะ หม่อมฉันหลงผิดไปชั่วครู่” รับสารภาพพร้อมกับทำท่าสำนึกผิด ทว่าจับได้เพียงนี้แล้ว มีหรือไทเฮาจะยอมปล่อยนาง
“เจ้ากล้ามากที่ทำเรื่องใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่นเช่นนี้ ทำให้ข้าหลงเชื่อคำยุยง จนวางยาน้องชายตนเอง ข้าควรลงโทษเจ้าเช่นไรดี” น้ำเสียงของไทเฮากราดเกรี้ยวเป็นอย
