“แกตายไปแล้วนี่นา แกตายไปแล้ว ไอ้คิมหันต์” ชัชญาร้องเสียงหลง มองใบหน้าเหี้ยมของมันด้วยความตกใจแทบช็อก
“ใช่! กูตายแล้ว กูจะมาเอาชีวิตของมึง มาชวนมึงไปอยู่ด้วยยังไงเล่า นังร่าน”
มันเข้าขย้ำคอของเธอจนตาเหลือก ชัชญาดิ้นรนสุดแรงจนผ้าห่มผืนหนาที่คลุมกายหล่นร่วงไปอยู่ข้างเตียง ร่างเปลือยเปล่าขาวโพลนในความมืดมิดบิดส่ายไปมาเหมือนคนกำลังจะสิ้นใจตาย
“แค่กๆๆๆ ปล่อยนะไอเลว ไอ้บ้า ปล่อย” ชัชญาสำลักหายใจไม่ทัน หน้าเขียวหน้าเหลืองกำลังจะขาดใจตาย
แกร๊ก!!!
เสียงเปิดประตูที่ดังเข้ามาในห้อง ทำให้เธอดิ้นรนสุดชีวิต มันปล่อยเธอแล้วหนีหายไปทางหน้าต่างห้อง ชัชญาตาลีตาเหลือกถลาไปที่ประตูด้วยสภาพเปลือยเปล่า จนปะทะกับร่างสูงเพรียวของอธิป
“ว้าย! กรี๊ด!”
เสียงตกใจของชัชญาทำให้อธิปสะดุ้ง เขารวบร่างสั่นเทาของเธอเอาไว้เพื่อนำมากอด ก่อนจะสอบถามอย่างห่วงใย
“คุณหนูเป็นอะไร นี่ผมเองอธิป ใครทำอะไรคุณหนู” เขากอดรัดแล้
