ตอนที่ 1 แฟนหนุ่มสองคน
1613 Words
"ฟ้า"
"....."
"เฟื่องฟ้า แฟนเธอมาหา ตอนนี้ยืนรออยู่หน้าห้อง"
"อืม" 'เฟื่องฟ้า' นักศึกษาสาวนิเทศปีสี่พยักหน้าเพื่อสื่อว่าตัวเองรับรู้สิ่งที่เพื่อนบอกแล้ว วางปากกาที่ตัวเองกำลังถือลง แล้วลุกขึ้นเดินออกไปที่หน้าห้องเรียน ก็พบเข้ากับ 'ดินแดน' และ 'แผ่นดิน' แฟนหนุ่มทั้งสองคนของเธอ ที่กำลังยืนรออยู่
พอพวกเขาทั้งสองคนเห็นเธอเดินออกมา ก็รีบเดินมาหาโดยทันที
"ทำไมมาด้วยกันได้"
"โทรหาทำไมไม่รับ" แต่แทนที่แผ่นดินจะตอบคำถามของแฟนสาว แต่เขากลับยื่นมือมาลูบบริเวณลำคอเรียวเนียนขาวผ่องของเธอเบา ๆ พร้อมกับดึงเสื้อจัดให้เรียบร้อย เพื่อปกปิดรอยที่ตัวเขากับแฝดทำเอาไว้เมื่อคืน
"พอดีเมื่อกี้เรียนวิชาของอาจารย์อนงค์วรรณ ฟ้าเลยปิดเสียงไว้ค่ะ ดินกับแดนมีอะไรหรือเปล่า"
"ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่โทรหาแล้วฟ้าไม่ยอมรับสายก็เลยเป็นห่วง เลยพากันมาหาที่ห้องเรียน"
"....."
"แล้วนี่ทำอะไรอยู่ครับ"
"เขียนงานค่ะ อาจารย์สอนเสร็จก็ออกแต่ท่านมีงานให้ทำส่งตอนท้ายคาบ" เธออธิบาย
"แล้วเสร็จหรือยัง"
"เสร็จแล้ว"
"ถ้าเสร็จแล้วก็ไปกินข้าวกัน"
"อืม" เฟื่องฟ้าพยักหน้า แล้วรีบเดินกลับเข้ามาในห้องเรียน เพื่อจะเก็บของของตัวเองใส่กระเป๋า โดยพอเก็บเสร็จ ก็หันไปบอกเพื่อนสาวคนสนิทเพียงคนเดียวของเธอ
"ฉันไปกินข้าวกับแฟนก่อน ฝากส่งงานหน่อยนะ" หญิงสาวยื่นกระดาษงานตัวเองให้กับเพื่อนสาว
"ได้สิ" 'มิชา' ตอบรับ ยื่นมือมารับงานไปถือเอาไว้
"ขอบคุณนะ แล้วนี่เธอไปกินข้าวคนเดียวได้ใช่ไหม"
"เดี๋ยวณภัทรมารับ"
"อ๋อ งั้นฉันไปก่อนเจอกันพรุ่งนี้" เธอโบกมือลาเพื่อนสาว แล้วรีบเดินออกมาหาแฟนหนุ่มทั้งสองที่ยืนรออยู่
"เราจะไปกินข้าวข้างนอกมหาวิทยาลัยกันเหรอคะดิน" เฟื่องฟ้าหันไปสอบถามแผ่นดินที่เดินจูงมือเธอมาที่รถ
ส่วนดินแดนเดินนำอยู่ด้านหน้า
"ครับ พอดีไอ้แดนอยากกินอาหารญี่ปุ่น"
"ค่ะ" เธอยิ้มให้กับคนข้างกาย พร้อมกับกระชับกอดแขนเขาแน่น
"มึงจะขับหรือให้กูขับ" คนที่เดินนำ พอเดินไปถึงรถก็หันมาสอบถามแฝดตัวเอง
"มึงขับ"
ดินแดนพยักหน้า แล้วเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ เปิดประตูเข้าไปนั่งและสตาร์ตรถทันที ส่วนแผ่นดินก็เปิดประตูอีกฝั่ง ลงมานั่งแล้วดึงเธอลงมานั่งตักเขา
"ทำไมถึงชอบขับคันนี้มากันนะ ก็รู้อยู่ว่ามันมีแค่สองที่นั่ง"
"ไม่ชอบที่นั่งตักพวกฉันหรือไง" ดินแดนหันมาจ้องมองคนที่ทำหน้าบึ้ง
"ไม่ใช่ไม่ชอบ แต่ฉันกลัวพวกนายอึดอัดเวลาฉันนั่งตักพวกนายไง" เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลย เนื่องจากทุก ๆ วันพวกเขาทั้งสองคนก็เรียนกันหนักแล้ว แล้วเธอยิ่งมานั่งตักอีก เธอกลัวพวกเขาเหนื่อยมากกว่าเดิม
"ไม่เลย ดินไม่เหนื่อยสักนิด ตัวคนดีแค่นี้เอง"
"ฉันเหมือนกัน" ดินแดนพูดเสริม
"งั้นก็ตามใจ" เธอตอบกลับพวกเขา แล้วขยับตัวนั่งพิงอกแกร่งของแผ่นดิน พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น
"สวยไหมคะ" เธอยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้กับคนด้านหลังดู ซึ่งเป็นรูปที่เธอไปเที่ยวทะเลกับพวกเขาเมื่ออาทิตย์ก่อน
"สวย"
"งั้นฟ้าขอลงได้ไหม" โดยพอเฟื่องฟ้าเอ่ยขออนุญาต แผ่นดินที่นั่งกอดเธออยู่จากที่นั่งสีหน้าเรียบนิ่ง ก็กลับนิ่งกว่าเก่ามาก
"ดิน"
"มันโป๊ไปครับ เก็บเอาไว้ให้ดินกับไอ้แดนดูแค่สองคนดีกว่า"
"ไม่เห็นโป๊เลย"
"โป๊สิ โป๊มากด้วย เอารูปอื่นดีกว่าครับ"
"ก็ได้" ถึงจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่โดนขัด แต่เธอก็เลื่อนดูรูปใหม่ไปเรื่อย ๆ
"แล้วรูปนี้ล่ะ" เธอยื่นให้กลับแผ่นดินดูอีกครั้ง ซึ่งพออีกฝ่ายหันมามองก็พยักหน้า เธอเห็นแบบนั้นก็รีบโพสต์ลงโซเชียลมีเดียของตัวเองทันที
"คนกดไลก์เต็มเลย" เธอมองยอดไลก์ที่ขึ้นรัว ๆ หลังจากที่โพสต์ลงไม่ถึงนาที
"ก็เพราะว่าคนดีสวยไง"
"ขอบคุณนะคะ" เฟื่องฟ้าขยับยื่นหน้าขึ้นไปจูบบริเวณแก้มของแผ่นดินเบา ๆ แล้วหันกลับมาเล่นโทรศัพท์ของตัวเองต่อ
จนเวลาล่วงเลยมาเกือบยี่สิบนาที เราทั้งสามคนก็มาถึงยังห้างสรรพสินค้าชื่อดังใจกลางเมือง
"แม่ก็อยู่ที่นี่"
"ฮะ!" ระหว่างที่กำลังเดินเข้ามาในห้างกันอยู่นั้น ดินแดนก็พูดออกมา
"แม่บอกว่ามาซื้อของที่นี่ แถมยังชวนเราไปกินข้าวด้วยอีก"
"แล้วตอนนี้แม่อยู่ไหน" แผ่นดินหันไปถามแฝดตัวเอง
"ร้านอาหารไทย เธออยากไปหาแม่ไหม แม่ชวนให้ไปกินข้าวด้วย"
"อยากไปสิ ไม่ได้ไปกินข้าวกับคุณแม่นานแล้ว แต่นายบอกว่าอยากกินอาหารญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ"
"อยากกินอาหารญี่ปุ่นก็จริง แต่ก็กินอาหารไทยได้ ไปกันเถอะ"
โดยพอดินแดนพูดออกมาแบบนั้น เราทั้งสามคนก็เดินแยกไปอีกฝั่งซึ่งเป็นร้านอาหารไทยชื่อดัง
"คุณแม่ขา" หลังจากที่เดินเข้ามาภายในร้านอาหารไทยเรียบร้อยแล้ว เฟื่องฟ้าก็เอ่ยทักทายไปยังแม่ของแฟนหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ ซึ่งพอท่านเห็นเธอและลูกชายทั้งสองตัวเองแล้วก็ยิ้มส่งมาให้
"หนูฟ้า ไม่ได้เจอกันนานเลย"
"ใช่ค่ะคุณแม่ ไม่ได้เจอกับเกือบสองอาทิตย์เลย ฟ้าคิดถึงคุณแม่มาก" หญิงสาวรีบเดินมานั่งลงด้านข้างคุณแม่แฟนหนุ่ม โดยแฟนหนุ่มทั้งสองคนของเธอก็ไปนั่งลงฝั่งตรงข้ามทั้งคู่
"แม่ก็คิดถึงพวกหนูเหมือนกัน ไม่เห็นไปหาที่บ้านเลย"
"ช่วงนี้ยุ่งมากเลยค่ะคุณแม่ พอดีว่าใกล้จบแล้ว"
"เรียนหนักมากล่ะสิ ดูสิแม่ว่าหนูฟ้าซูบผอมกว่าเก่าอีกนะลูก"
"อ๋อ พอดีฟ้ากำลังไดเอ็ตค่ะ"
"ฮะ! ตัวแค่นี้แต่ไดเอ็ต" พอคุณหญิงวรัมภารู้ว่าแฟนสาวของลูกชายกำลังไดเอ็ตเธอก็ตกใจ เพราะเด็กสาวไม่ได้อ้วนเลย
"ใช่ค่ะคุณแม่" เธอใช้มือเกาท้ายทอยแก้เขิน
"ผมกับไอ้ดินบอกแล้วครับว่าเธอไม่ต้องไดเอ็ต แต่ลูกสาวคุณแม่ก็ยังไม่เชื่อฟัง"
"ก็น้ำหนักฟ้าขึ้นนินา"
"แต่ตอนนี้หุ่นหนูดีมากเลยนะลูก แม่ว่าไม่ต้องไดเอ็ตหรอก"
"ก็ได้ค่ะ งั้นต่อไปฟ้าจะกินปกติ"
"....."
"แล้วนี่ปะป๊าไม่ได้มาด้วยเหรอคะ" เธอมองหาคุณพ่อของแฟนหนุ่มทั้งสอง แต่ก็ไม่พบท่านเลย
"ไม่ลูก ป๊าเราไปตีกอล์ฟกับเพื่อนน่ะลูก"
"อ๋อ แล้วนี่คุณแม่มาซื้อของกับใครคะ"
"กับเพื่อนแม่ค่ะ กำลังจะกลับเลยแต่พอรู้ว่าพวกลูกมากินข้าวที่ห้างนี้ ก็เลยชวนมากินข้าวด้วยกัน"
"ค่ะ"
"สั่งอาหารกันเถอะ หนูฟ้าสั่งได้ตามสบายเลยนะลูก วันนี้แม่เลี้ยงเอง"
"งื้อออ... แต่ฟ้าเกรงใจนะคะ"
"ไม่เห็นต้องเกรงใจเลย อย่าลืมสิสามีแม่รวยมาก"
โดยพอคุณแม่พูดออกมาแบบนั้นเธอก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ พร้อมกับหยิบสมุดเมนูขึ้นมาเปิดดู
"ที่นี่กุ้งแม่น้ำเผาอร่อยนะลูก น้ำจิ้มซีฟู้ดอย่างเด็ด"
"เหรอคะ งั้นเอากุ้งแม่น้ำเผาไซซ์ครึ่งกิโลสี่ตัวค่ะ แล้วก็กุ้งทอดซอสมะขาม ต้มยำปลากะพงน้ำใส ผัดไทยกุ้งสด แล้วก็หมึกแดดเดียวชุบแป้งทอดค่ะ" เธอหันไปเอ่ยบอกพนักงานที่กำลังจดเมนูอยู่ พร้อมกับสั่งเมนูที่ตัวเองชอบ และเมนูที่แฟนหนุ่มทั้งสองเธอชอบเช่นกัน
"อยากได้อะไรเพิ่มอีกไหม" เธอหันไปสอบถามดินแดนกับแผ่นดินที่นั่งนิ่งอยู่ โดยพวกเขาพอได้ยินคำถามของเธอแล้วก็ส่ายหน้าไปมาเพื่อปฏิเสธ ซึ่งเธอเห็นแบบนั้นก็หันกลับมามองคุณแม่ของแฟนหนุ่ม
"เอาน้ำพริกกะปิ แล้วก็พวกผักทอด ผัดสะตอกะปิกุ้ง"
"โอเคค่ะ รบกวนรออาหารสักครู่นะคะเดี๋ยวดิฉันจะรีบมาเสิร์ฟ" พนักงานสาวพอจดเมนูเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เดินแยกออกไป จนตอนนี้จะมีแค่เธอแฟนหนุ่มทั้งสองแล้วก็แม่ของเขา
"อาทิตย์หน้าแม่กับปะป๊าจะไปเที่ยวญี่ปุ่น หนูฟ้าว่างไหมลูก ไปเที่ยวกับแม่กัน"
"อาทิตย์หน้าเหรอคะ ฟ้าไม่ว่างเลยน่ะสิ พอดีพรีเซนต์งานกลุ่มค่ะ"
"เสียดายจัง แม่ว่าจะชวนไปช็อปปิงสักหน่อย"
"เสียดายเหมือนกันค่ะ" เธอแสดงสีหน้าเศร้าสร้อย เพราะเวลาไปเที่ยวกับแม่ของแฟนหนุ่มแล้วเธอรู้สึกมีความสุขมาก แต่เพราะว่าอาทิตย์หน้าเธอมีพรีเซนต์งานกลุ่ม เลยทำให้ไม่สามารถหยุดเรียนได้
"ไม่เป็นไรนะลูก เอาไว้เวลาว่างตรงกัน เดี๋ยวค่อยไปเที่ยวด้วยกันก็ได้"
"ค่ะคุณแม่"
"แล้วนี่..." ระหว่างที่นั่งรออาหารกัน เธอกับคุณแม่ก็นั่งพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยจะมีบางคราที่ดินแดน ไม่ก็แผ่นดินพูดแทรกขึ้นมา
- Writer
