หนูไม่ใช่ลูกพ่อกับแม่หรือคะ

2022 Words

หนูไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อกับแม่หรือคะ วันนี้ที่โรงเรียนของนิชามีการตรวจสุขภาพ ตรวจปัสสวะหาสารเสพย์ติดและเจาะเลือดตรวจกรุ๊ปเลือดและความเข้มเลือด นักเรียนชั้นม.5ทุกคนในห้องนิชากำลังยืนเข้าแถวรอเจาะเลือด "เจ็บหน่อยนะคะ มันจะจิ๊ด ๆ" พยาบาลบอกนิชาที่กำลังนั่งยื่นมือและนิ้วให้เธอ อุ๊ยยย!!! นิชาโดนเข็มเจาะปลายนิ้วร้องลั่น "เสร็จแล้วจ้ะ หนูนิชาเลือดกรุ๊ปบีนะคะ เอาใบตรวจนี้ไปให้หมอโต๊ะถัดไปเลยค่ะ" พยาบาลบอก นิชาลุกไปตรวจจุดถัดไป จนครบ ตอนเย็นนิชานั่งรถโรงเรียนกลับมาที่บ้านตามปกติ นิชานั่งทำการบ้านจนค่ำ เธอใส่ชุดนักเรียนสีขาว กระโปรงสีน้ำเงิน ไว้ผมยาวและมัดจุก เธอตัวเล็กและขาวน่ารักมาก หน้าเธอสวยเหมือนแม่ แต่ถ้าดูดีๆแล้วใบหน้าของเธอเรียวเล็กและ ตาโต คิ้วเข้ม ขนตายาวงอน ใบหน้าเธอดูสวยกว่าอรแม่ของเธอหลายเท่าอยู่เหมือนกัน ตอนค่ำๆ อรกลับมาก่อนพร้อมกับบอยแม่ของนิชาขับรถเก๋งไปทำงานและแวะรับบอยทุกวัน "นิชาลูก มาช่วยแม่ทำกับข้าวหน่อยจ้ะ" อรเรียกลูกสาวคนสวยไปช่วยเป็นลูกมือทำอาหาร อรมักจะสอนนิชาทำอาหารบ่อยๆ "ค่ะแม่" นิชาวิ่งไปในครัว ช่วยแม่ล้างผักหั่นผัก ส่วนบอยน้องชายนั่งดูทีวีอยู่ "กลับมาแล้ว หายไปไหนกันหมดน้า" เสียงศิลาขับรถกระบะคันใหญ่เข้าบ้านและเดินมาเรียกหาทุกคน หมับ! ฟ่อด! ๆ ศิลาอุ้มบอยขึ้นมาหอมแก้มซ้ายแก้มขวา "แม่กับพี่นิชาอยู่ไหนครับบอย" ศิลาวางลูกชายลงและถาม "ทำกับข้าวอยู่ครับพ่อ" บอยตอบและหันไปดูการ์ตูนต่อ ตุบ! ๆ ๆ ศิลาเดินไปห้องครัว "มากอดหน่อยๆ" ศิลาเดินมากอดนิชาและหอมแก้มลูกสาวซ้ายทีขวาที ฟ่อด! ๆ ศิลาเดินไปกอดทางหลังอรที่กำลังทำอาหารอยู่ เขาโอบรัดเอวอรและหอมแก้มฟ่อดใหญ่จนนิชาเห็นแล้วหัวใจเต้นแรงอีก ทุกคนออกมานั่งทานอาหารพ่อ แม่ ลูกกันเอร็ดอร่อย "พ่อกับแม่เลือดกรุ๊ปอะไรคะ" นิชาทานข้าวไปถามไป "โอจ้ะ" แม่ตอบ "กรุ๊ปโอจ้ะ ถามทำไมรึลูก" ศิลาตอบ "อ้าว ทำไมหนูกรุ๊ปบีล่ะคะ" นิชาสงสัย เพราะเธอเรียนวิชาวิทย์ยาศาสตร์มาเธอจำได้ว่า ถ้าพ่อแม่เลือดกรุ๊ปโอลูกจะต้องกรุ๊ปโอไม่มีทางเป็นกรุ๊ปบีได้ "พ่อกับแม่กรุ๊ปโอหนูต้องกรุ๊ปโอสิคะ พ่อ! แม่! " นิชาถามต่ออย่างตกใจ "เอ่อ คือ...." พ่อกับแม่นิชาทำหน้าตกใจและมองหน้ากันเลิ่กลัก อ้ำอึ้งไม่กล้าตอบลูกสาว "หมอตรวจผิดรึปล่าวจ้ะ" อรแก้ตัว "ไม่ผิดนะคะ นี่ไง" นิชาหยิบผลตรวจในกระเป๋าออกมายื่นให้แม่ดู "เอ่อ! ๆ พ่อว่ามันก็อาจผิดพลาดได้นะ" ศิลาช่วยเสริม "ไม่ผิดค่ะ ทำไมกรุ๊ปเลือดหนูไม่ตรงกับพ่อแม่คะ แล้วบอยกรุ๊ปอะไรคะพ่อ" นิชาเริ่มเห็นความผิดปกติจากสีหน้าพ่อกับแม่ เธอหน้าเสียและแก้มแดงก่ำ "บอยกรุ๊บโอจ้ะลูก" ศิลาแข็งใจตอบลูกเบาๆ "หนูไม่ใช่ลูกของพ่อกับแม่ใช่ไหมคะ " ตากลมโตนิชาแดงกล่ำ น้ำตาคลอเบ้า "เอ่อ ใช่สิลูก หนูก็ต้องเป็นลูกแม่กับพ่อสิจ้ะ พ่อแม่เลี้ยงหนูมาแต่เด็กนะ" อรบอกลูกสาว "แต่มันเป็นไปไม่ได้ค่ะ ที่หนูจะเลือดไม่ตรงกับพ่อและแม่เลย " นิชาเถียง เธอน้อยใจจนน้ำตาไหลออกมาอาบแก้มขาวๆเป็นทางยาว "พ่อกับแม่เก็บหนูมาเลี้ยงใช่ไหมคะ ฮือ! ๆ ๆ ๆ " นิชาปล่อยโฮออกมาจนบอยน้องชายตกใจ "พี่นิชา" บอยลุกจากโต๊ะและเดินมายืนข้างๆนิชาแล้วกอดเอวพี่สาวไว้แน่น บอยรักพี่สาวของเขามาก "ฮือ! ๆ ๆ ๆ ตอบหนูมาสิคะ" นิชาเอามือกอดบอยและถามแม่เธอต่อ ส่วนศิลานั่งเงียบ "ไม่ใช่อย่างนั้นจ้ะลูก ลูกเป็นลูกของแม่กับพ่อแหละ" อรบ่ายเบี่ยง "ฮือ! ๆ ๆ ๆ ๆ ทำไมแม่กับพ่อไม่ตอบหนู พ่อกับแม่ไม่รักหนูหรือคะ" นิชาร้องไห้ฟูมฟาย "รักสิจ้ะ" อรบอก ศิลาทนดูลูกสาวร้องไห้ไม่ไหวเขาน้ำตาตกอาบใบหน้าที่หล่อคมเข้ม ฟุบ! ๆ ๆ ๆ ศิลาลุกมายืนข้างๆนิชาแล้วเอามือลูบหลังปลอบใจเธอ "ตอบหนูมาสิคะ พ่อ แม่ หนูไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อกับแม่ใช่ไหมคะ หนูโดนเก็บมาเลี้ยงใช่ไหม" ฮือ! ๆ ๆ ๆ ๆ นิชาร้องไห้ไม่หยุดจนน้ำตาเลอะหน้าสวยๆหมด "ไม่ใช่หรอกลูก อย่าคิดมากนะ" อรบอกลูก เธอบ่ายเบี่ยงไม่กล้าบอกความจริงลูกสาว "บอกมาสิคะ หนูรับได้ บอกมา ๆ ๆ ฮือ! ๆ ๆ ๆ " นิชาตะคอกไปร้องไห้ไป "คุณ บอกลูกเถอะ ลูกเราโตเป็นสาวแล้วนะ ยังไงลูกก็ควรรู้ความจริงซักวัน" ศิลาทนไม่ไหวเขาพูดทั้งน้ำตา "เอ่อ ลูกเป็นลูกสาวของน้องสาวแม่ เธอท้องตอนเรียนและคิดสั้น แม่เลยพาหนูมาเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ" อรกลั้นใจตอบลูกสาวพลางน้ำตาไหลไปด้วย "น้าโดนรถชนไม่ใช่รึคะแม่" นิชาเลิกร้องและถามอรต่อ "ไม่ใช่จ้ะลูก น้ากระโดดน้ำ ทุกคนปิดเรื่องคิดสั้นไว้ เลยบอกหนูว่าน้าโดนรถชน" อรเปิดเผยความจริงพลางร้องไห้คิดถึงน้องสาวไปด้วย นิชาเงียบลง แต่น้ำตายังไหลออกมาเรื่อยๆ "พ่อกับแม่รักลูกเหมือนลูกแท้ๆนะครับ หนูรู้ไหม" ศิลาคุกเข่าข้างๆลูกสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เขาเอามือลูบหัวและดึงลูกสาวเข้ามากอด "หนูยกโทษให้แม่กับพ่อนะที่ปิดบังหนูมาตลอด" อรลุกมากอดบอยและนิชาไว้แน่น "ค่ะ" นิชาตอบ เธอรักพ่อและแม่เหมือนพ่อแม่แท้ๆมาตลอด และวันนี้ก็ไม่ได้เปลี่ยนไป แต่ในใจลึกๆนิชาน้อยใจที่เธอไม่ได้เป็นลูกแท้ๆของพ่อกับแม่ ศิลาเช็ดน้ำตาให้ลูกสาวแล้วอุ้มเธอไปวางบนโซฟา และอรก็มานั่งข้างๆลูบหัวลูกสาว "พ่อกับแม่รักหนูเท่าน้องนะ สำหรับพ่อกับแม่หนูคือลูกแท้ๆตลอดมา" ศิลาบอกลูกสาวคนสวย "หนูรู้ค่ะ ขอบคุณที่รักหนูนะคะ" นิชาตอบและกอดพ่อกับแม่ คืนนี้ทั้งอรและศิลาอาบน้ำแล้วพากันมานอนห้องนอนลูกสาว นิชานอนตรงกลาง ศิลานอนทางซ้ายและอรนอนทางขวา ทั้งอรและศิลาเล่าเรื่องตั้งแต่ตอนนิชายังเล็กให้เธอฟัง นิชาทั้งอมยิ้มและขำเมื่อพ่อกับแม่เล่าเรื่องตลกๆที่เธอทำตอนเด็กๆ อรและศิลานอนกอดลูกสาวคนละข้างจนทั้งสามคนผลอยหลับไป กลางดึกอรได้ยินเสียงบอยตื่นมาร้องให้เพราะเขาฝันร้าย อรเลยลุกไปนอนห้องนอนบอยและกอดปลอบเขา เช้าตรู่นิชาตื่นขึ้นมาก่อนเวลาปลุก วันนี้เธอตื่นเช้ากว่าปกติเพราะเมื่อคืนเข้านอนไว นิชาตื่นขึ้นมาในอ้อมอกของพ่อ เธอนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาพ่อและโดนศิลาพ่อของเธอเอาแขนใหญ่ๆโอบเธอไว้ทั้งตัว จนหน้าเธอซุกอยู่ที่อกของเขา นิชาจะลุกก็กลัวศิลาตื่นเธอไม่อยากปลุกพ่อ เธอได้แต่นอนลืมตาปริบๆ มองหน้าอกและกล้ามท้องพ่อ เพราะเขาถอดเสื้อนอน ส่วนนิชาใส่กางเกงขาสั้นและใส่เสื้อยืดบางๆ นิชามองต่ำลงไปที่เป้ากางเกงศิลา เธอเห็นท่อนเอ็นเขาดันกางเกงจนตุงและชี้โด่ นิชาเห็นขนาดนอกกางเกงจนจินตนาการออกว่าท่อนเอ็นของศิลาใหญ่แค่ไหน นิชาตัวร้อนผ่าว ใจเต้นรัว หายใจแรงใส่หน้าอกศิลา อือ! ๆ ศิลานอนดิ้นและกอดรัดนิชาแน่น เขาเอามือจับก้นนิชาและดึงเข้ามาจนเป้านิชาชนเป้าเขา อุ๊ยยยย! นิชาตกใจที่พ่อละเมอกอดเธอเเน่น หว่างขานิชาโดนท่อนเอ็นพ่อที่แข็งดันกางเกงเขาทิ่มตรงหว่างขาเธอจนชนรูสาวน้อยๆของเธอ นิชาใจเต้นแรง เสียวหว่างขาวาบๆ ตัวสั่นและหายใจไม่ทันคล้ายๆจะเป็นลม เธอรู้สึกตัวเบาหวิวๆ หมับ! ผึงงงงง! ศิลาคงเจ็บท่อนเอ็นที่มันดันกางเกงฟิตๆจนตุง เขาละเมอเอามือดึงกางเกงลงต่ำจนท่อนเอ็นใหญ่ยาวหัวดีดออกมาชี้โด่ชนหว่างขานิชาเข้าไปอีก อือ! ๆ นิชาครางในลำคอเบาๆและพยายามดึงก้นออกห่างจากเป้าพ่อ นิชาตกใจสุดขีด เธอมองสำรวจท่อนเอ็นศิลา มันใหญ่และยาว มาก หัวมันบานโต ปลายมันมีน้ำใสๆเยิ้มออกมาตรงรู มันมีเส้นเอ็นและเส้นเลือดหยักๆปูดๆรอบลำ ท่อนเอ็นของศิลาใหญ่กว่าข้อมือเล็กๆของเธอสองอันรวมกันเสียอีก นิชาหายใจแรงใส่หน้าอกของศิลาฟึดฟัด ๆ เธอผลักหน้าอกศิลาจะดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดเขา อื่อ! ศิลาสะดุ้งตื่น เขามองสบตากับลูกสาวคนสวยแล้วยิ้มให้ หมับบบ! จุ๊บ! ๆ ศิลาเอามือจับแก้มนิชาและจุ๊บหน้าผากเธอหนึ่งทีจุ๊บปากหนึ่งที เขายังกอดนิชาไว้ในอ้อมอก นิชาตัวสั่นเทา ร้อนรุ่มไปทั้งตัว "ทำไมหนูตัวร้อนจังลูก ไม่สบายหรือ "ศิลาทัก นิชาส่ายหน้าตอบพ่อ เธอตื่นเต้นจนพูดไม่ออก อือ! ๆ ๆ นิชาชี้มือไปที่ท่อนเอ็นศิลา จะบอกเขาว่ามันโผล่ออกมาชี้โด่ อ่าววว! ศิลาตกใจดึงกางเกงจะมาปิด แต่มันปิดไม่ได้เพราะท่อนเอ็นตั่งยาวและแข็งจนสุดเต็มลำ "รอแปบนึงนะลูก" ศิลาบอกนิชา เขาจะรอให้มันอ่อนแล้วจึงจะดึงกางเกงมาปิด นิชาก้มจ้องมองท่อนเอ็นของศิลาตาไม่กระพริบ เธอมองจ้องมันอยู่นานจนศิลาสังเกตุเห็นว่าเธอสนอกสนใจมันมาก หมับบบบ! ศิลาดึงมือเล็กๆของนิชาไปจับท่อนเอ็นเขา และเอามือเขากุมมือเธอไว้ให้จับท่อนเอ็น อุ๊ยยยย! นิชาตกใจแต่ไม่ปล่อยมืออก เธอเอามือกำตรงกลางลำท่อนเอ็นแต่มันกำไม่รอบ "มันน่ากลัวจังเลยค่ะ" นิชาบอกศิลา "ไม่น่ากลัวหรอกจ้ะ มันไว้ใช้ทำให้สนุก" ศิลาบอกลูกสาวคนสวย "สนุกยังไงคะ" นิชาถาม มือก็กำท่อนเอ็นไว้แน่น "แบบเสียวๆจ้ะ" ศิลาบอกลูกสาว "แบบที่พ่อทำกับแม่หรือคะ" นิชาถามต่อ "หนูเคยเห็นหรือจ้ะ" ศิลาตกใจ "หนูแอบเห็นมาค่ะ" นิชาตอบ "มาดูมันใกล้ๆสิ" ศิลาบอกลูก เขาพลิกตัวนอนหงายให้ท่อนเอ็นชี้โด่ขึ้นตั้ง นิชาพลิกตัวไปนั่งคุกเข่าข้างๆเอวศิลาและก้มหน้าสวยๆมองท่อนเอ็นเขาใกล้ๆโดยที่มือยังกำแน่นไม่ปล่อย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more