ตอนที่สามสิบแปด  วอนขอทั้งน้ำตา

2034 Words

"อะไรนะ โดนกระแทกจนม้ามอาจจะแตกงั้นเหรอ" เสียงของคุณชมบุหลันอุทานแล้วจากนั้นนางก็หันมามองหน้าปวีนาด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ "ฝากขอโทษคุณดารินด้วยค่ะที่ถีบแรงไปหน่อยเพราะโมโห แต่คราวหลังถ้าพูดอีกปุ่นก็จะสู้อีก" คุณชมบุหลันมองค้อน ๆ หนหนึ่งแล้วก็สั่งคนรถว่าให้ไปส่งปวีนาที่วิลล่าลากูน่าก่อนค่อยพานางไปที่โรงพยาบาล "เธอไปอยู่ที่วิลล่าลากูน่าก่อนเพราะฉันต้องกลับไปดูหนูดารินแล้ว ฉันค่อยกลับมาคุยกับเธอทีหลังว่าจะเอายังไงต่อ"  "ค่ะ" ปวีนารับปากอย่างว่าง่าย ถ้าอยู่ที่วิลล่าลากูน่าหลังจากนี้คุณชมบุหลันจะต้องวางแผนช่วยเธอหนีอย่างแน่นอน แม้จะรู้สึกวูบโหวงในใจที่จะแยกจากพีร์แต่เธอคิดว่าตอนนี้มันถึงเวลาแล้วที่จะต้องสิ้นสุด เพราะเขาไม่ได้เลือกเธอ เราสองคนจึงเดินร่วมทางกันไม่ได้อีกต่อไป คนของชมบุหลันพาปวีนาเข้าไปในวิลล่าหรูเพื่อพาเธอไปรอในห้องรับแขกเพราะเธอเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก หญิงสาวเห็นวิลล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD