ปวีนาเพิ่งมารู้ว่าพีร์ใจดีกับตัวเองมาก ๆ ในตอนที่เขาเหมาเรือยอชต์พาเธอไปลอยอังคารบิดามารดากลางทะเลและอยู่เป็นเพื่อนเธอ ตอนแรกเธอคิดว่าจะทำทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวไหว แต่ตอนนี้มีคนมาอยู่เคียงข้าง ทั้งพีร์และเพื่อนของเขา แม้แต่คนของเขาก็แสดงความเสียใจกับเธออย่างสุดซึ้ง สิ่งนี้มันทำให้เธอไม่รู้สึกโดดเดี่ยวมากเกินไป
เมื่อเรือจอดเทียบท่า พีร์บอกเธอว่าเขาจะต้องบินไปทำธุระต่อและจะให้เธอกลับกับเมธาวินที่มาด้วยกัน ก่อนที่จะไปชายหนุ่มเรียกเธอไปคุยเป็นการส่วนตัว
"คุณโอเคขึ้นแล้วใช่ไหม"
"ปุ่นโอเคมาก ๆ แล้วค่ะ" ปวีนาไม่ได้แกล้งโอเคเพราะรู้ว่าพีร์จะไปทำธุระ แต่เธอรู้สึกว่าโอเคมากแล้วจริง ๆ หญิงสาวช้อนตามองปลายคางของเขาแล้วก็กำลังจะเอ่ยปากขอบคุณ แต่เขาหลุบตามามองดุ ๆ แล้วเอ่ยก่อน
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก คุณขอบคุณมาเยอะแล้ว"
เขาบอกแล้วปรายตาไปมองรถตู้ที่เชนเดินไปขับมาจากลานจอดรถ...
"หลังจากนี้ คุณก็กลับไ
