“สปาเก็ตตี้เหรอ อร่อยมั้ย” คุณเกื้อถามแล้วช้อนมือใต้ท้ายทอยสาว วงแขนข้างหนึ่งก็กอดรัดเธอแน่นขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงดูดปลายเส้นสปาเก็ตตี้อีกข้างเข้าปากแล้วกัดกินโดยไม่ยอมผละริมฝีปากออกมาจากปากอิ่ม พอกลืนเส้นสปาเก็ตตี้ลงท้องแล้ว เขาก็บดปากจูบรุกรานแม่ครัวคนสวยต่อโดยไม่ให้เธอได้ตั้งตัว
ปากรุ่มร้อนและลิ้นที่รุกล้ำปากอิ่มอย่างดุดันช่ำชองทำให้เทียนหอมรีบเกาะบ่ากว้างไว้ เพราะจูบของเขาปล้นสติของเธอไปหมด และทำให้เธอเข่าอ่อน กว่าคุณเกื้อจะพอใจและถอนจูบ เทียนหอมก็อ่อนระทวยคาอกกว้าง
“อร่อย” คุณเกื้อบอกเสียงพร่า จมูกโด่งดอมดมไปทั่วดวงหน้าสาว
“แค่เส้นสปาเก็ตตี้ยังไม่ได้ปรุงค่ะ จืดจะตาย” เทียนหอมก้มหน้างุดอยู่กับอกกว้าง แต่ก็ยังเถียงเขาด้วยเสียงสั่นเบาหวิว
“จืดอะไรกัน หวานอร่อยลิ้นกินไม่มีเบื่อต่างหาก”
“คุณเกื้อปล่อยเทียนก่อนนะคะ เทียนจะทำกับข้าว” คำพูดของเขาทำให้เทียนหอมเขิน หญิงสาวจึงรีบเปลี่ยนเร
