“ไม่เจอกันนานเลยนะครับ คุณติณภพ!!”
“ครับ ไม่ได้เจอกันนานเลย”
“ดูโทรมจังเลยยนะครับ ตั้งแต่โมริไม่อยู่”
“ก็อย่างที่เห็นแหละครับ”
“หึหึ”
“วันนี้มาหาผมมีธุระอะไรเหรอครับ??”
“ผมบังเอิญผ่านมาเลยแวะมาเยี่ยมคุณนะครับ ว่าโมริไม่อยู่คุณยังสบายดีไหม แต่วันนี้เห็นสภาพคุณแล้ว ผมก็เข้าใจแล้วครับ”
“ขอบคุณนะครับที่ยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยม”
“หึหึ ยินดีครับ” มาร์ชเห็นสภาพติณภพแล้วคิดว่าน่าจะช้ำใจอย่างหนักที่เพื่อนสนิทของเขานั้นปฏิเสธการแต่งงานกับติณภพไป ถึงกับสภาพดูซูบผอมลง นวดเคราดูรุงรัง ทำให้เขานั้นแอบสงสารชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไม่น้อย
“ดื่มกาแฟด้วยกันสักแก้วดีไหมครับ”
“ก็ดีนะครับ”
“งั้นเชิญนั่งตามสบายนะครับ เดี๋ยวผมจะไปชงกาแฟมาให้” พูดจบติณภพก็เดินออกไปจากห้องทำงานของเขาเพื่อไปชงกาแฟให้กับเพื่อนสนิทของหญิงสาว
“นี่ครับกาแฟของคุณ”
“ขอบคุณนะครับ โอ้ น่าทึ้งมากรู้ได้อย่างไงเหรอครับว่าผมชอบกินก
