เดือนนาราไม่อยากจะเชื่อหูคนอย่างเขาพูดจาดีๆ สร้างสรรค์แบบนี้เป็นด้วยหรือ
“พกไปค่ะ”
เดวิดแสร้งก้มมองหลานต่อ พร้อมกับเสียงห้าวๆ พูดลอยๆ แหวกอากาศผ่านมา “งั้นก็รีบไปสิ ยืนรออะไร ฉันไม่ไปส่งเธอหรอกนะ”
นั่นไง วายร้ายคนเดิมกลับมาแล้ว เดือนนาราตอบเสียงหนัก “ค่ะ ฉันทราบแล้ว”
บอกจบก็รีบเดินออกไป โดยไม่เห็นว่าใครบางคนชักสายตาที่มองหลาน มองตามหลังเธอจนกระทั่งประตูห้องถูกปิดลง พร้อมกับลมหายใจผ่อนยาวๆ ดวงตาคู่คมหันไปมองลูกหมูในเปล
“ดิโน่ แกกับฉัน ใกล้จะตกกระป๋องแล้วมั้ง”
เดือนนารานิ่งอึ้งเมื่อนิโคลัสและเคตมาส่งเธอขึ้นเครื่อง การเดินทางที่เคตอาสาจัดเตรียมไว้ให้ไม่ใช่การเดินทางด้วยสายการบินพาณิชย์ ทั้งคู่พาเธอมาที่ลานจอดเครื่องบินส่วนตัว
สักพักกัปตัน และเจ้าหน้าที่ต่างลงมาต้อนรับและเชิญให้เดือนนาราขึ้นเครื่องบินโดยสารส่วนตัว ซึ่งจอดรออยู่
ใบหน้าสวยตีหน้ายุ่งหันมองคนนั้นทีคนนี้ที “นี่มันอะไรกันคะ
