มิอาจต้านทาน2

1298 Words

ฝ่ายคนที่ถูกจูงมือเดินออกมานั้นกำลังพยายามสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของคนตัวโตที่จับไว้แน่นไม่ยอมปล่อยจนกระทั่งเดิน มาถึงม้านั่งในสวนหย่อมเล็กๆ ของสถานที่จัดงาน “คุณภาคทำอะไรลงไปรู้ตัวไหมคะ” “ผมทำอะไร” ภาคภูมิทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าพราวฟ้าหมายถึงอะไร เขาตั้งใจแสดงความสนิทสนมให้ลูกน้องที่บูธเห็นเพื่อต้องการให้เรื่องของเขาและพราวฟ้ากระจายไปทั่วบริษัทโดยไม่ต้องออกแรง เขาอยากให้ทุกคนรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองและพราวฟ้าเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ชายหน้าไหนมาวุ่นวายกับเธอ และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือเขาต้องการคบพราวฟ้าอย่างเปิดเผยไม่ใช่หลบๆ ซ่อนๆ เพราะนั่นเป็นการไม่ให้เกียรติผู้หญิงที่เขารัก “คุณภาคอย่ามาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้นะคะ พราวรู้ว่าคุณตั้งใจ” “เบื่อคนรู้ทัน” ภาคภูมิกล่าวยิ้มๆ แล้วดึงให้พราวฟ้านั่งลงเคียงข้างกันบนเก้าอี้ “คุณภาคทำแบบนั้นทำไมคะ” พราวฟ้าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แฟ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD