“ก็ไม่ทุกคนหรอก คนไหนชอบก็เต็มใจให้ ไม่ชอบก็ไม่จำเป็นต้องเปย์นี่ครับ” เขาพูดตามความจริง
“แต่ฉันไม่ต้องการหรอกเงินพวกนี้ ถ้าฉันสนใจคุณ ไม่ต้องให้สักบาท ฉันก็จะคบกับคุณ”
คราวนี้เป็นจาคอบเองที่อึ้ง เขาไม่เคยถูกผู้หญิงปฏิเสธเรื่องเงินมาก่อนในชีวิต คนที่ไม่ต้องการเงินมีด้วยเหรอ ไม่อยากเชื่อเลย
“คุณหมอไม่ต้องการเงินห้าล้านบาทหรือครับ หรือว่ามันน้อยไป”
“เงินห้าล้านบาทเยอะมากค่ะ ฉันต้องทำงานนานเลยกว่าจะหาได้เท่านี้ แต่ว่าฉันไม่ได้มีความสุขกับเงินมากๆ ฉันมีความสุขกับการใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ถ้าฉันตะครุบเงินที่คุณให้มา ต่อไป ฉันก็ต้องคอยวิ่งตามเงินของคุณตลอด แต่ขอโทษที่ นั่นไม่ใช่เป้าหมายในชีวิตของฉันค่ะ”
“แล้วอะไรคือเป้าหมายในชีวิตของคุณ บอกผมหน่อย” จาคอบเผลอถามออกไป ยอมรับว่าทึ่งกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ
“ความสุขค่ะ ฉันอยากมีความสุขในทุกๆ วัน แบ่งปัน และพอเพียง”
“แบ่งปันและพอเพียง” จาคอบทวนคำนั้น
