วิชุวัชรกระซิบกระซาบที่ข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่าสั่น พลางใช้สองมือรุกล้ำไปทั่วอณูเนื้ออวบอัดของมานิตาอย่างบ้าคลั่ง แม้เด็กสาวจะยังผลักไส และดีดดิ้นไม่หยุด
“อ่ะ งื้อ อย่า...อ๊อย...ปล่อยนะ...อย่า...ยะ อย่า...ลุงวัชร...อ๊าส์!”
สาวน้อยร้องเสียงดัง ใบหน้าสะสวยหวาดหวั่นด้วยความกลัว หัวจิตหัวใจสั่นตึกตัก เพราะถูกเขาใช้กำลังเล้าโลมอย่างหื่นกระหาย
ไม่นานนักชุดนอนผ้าพลิ้วของเธอก็ถูกพ่อเลี้ยงกระชากฉีกออกจากกายกระชับจนขาดวิ่น เปิดเผยส่วนเว้าโค้งและจุดอ่อนไหวแบบไร้สิ่งปกปิดออกมาโชว์หราแบบเต็ม ๆ สองตาของเขายิ่งทำให้อารมณ์กระสันซ่านสูบฉีดไปทั่วทั้งกายกำยำเปลือยเปล่า
“โอยยย หือออ อูยยย นิตาจ๋า...หนูสวยเหลือเกิน...ที่รักของลุง...อ่าห์...หมับ...จ๊วบบบ แผล่บบบ ซ๊วบซ๊าบ!”
พ่อเลี้ยงพูดเสียงแหบพร่า สีหน้าหล่อเหลาดูกระเหี้ยนกระหือรือและหิวโหย ก่อนจะตะโบมกายล่ำบึกเคลื่อนขึ้นไปทาบทับกับร่างกระชับเนียนของลู
