ลินดาอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อลงมาจากหอแล้วพบร่างไร้สติของยาหยีนั่งพิงกับกำแพงหอพัก หญิงสาวหน้าตาตื่น รีบวิ่งเข้าไปประคองเพื่อนด้วยความเป็นห่วง แต่พอมือของหล่อนถูกตัวของยาหยีเท่านั้นแหละ ลินดาก็ต้องอุทานออกมารอบสอง
“ตัวร้อนจี๋เลยยายลูกหยีเอ๊ย”
หญิงสาวรีบแบกร่างของเพื่อนรักขึ้นหอพักไปอย่างทุลักทุเลท่ามกลางสายตาแปลกใจของเพื่อนร่วมหอที่ตื่นแต่เช้าหลายต่อหลายคน
ลินดาใช้เท้าเตะให้บานประตูห้องเปิดออก จากนั้นก็ลากร่างไร้สติของยาหยีไปวางลงบนเตียง มือเรียวยกขึ้นปาดเหงื่อเม็ดเล็กบนใบหน้าของตัวเอง ก่อนจะก้มหน้าลงไปมองใบหน้าซีดเผือดของเพื่อนสนิทอย่างพินิจพิเคราะห์ แล้วหญิงสาวก็ต้องอุทานซ้ำออกมาอีกครั้งเมื่อเห็นสภาพของยาหยีเต็มๆ ตา
กลีบปากอิ่มบวมช้ำราวกับถูกคนเถื่อนสักสิบคนบดขยี้ เนื้อนุ่มที่ลำคอก็แดงช้ำ ลินดาเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องกับภาพที่เห็น หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งบนขอบเตียง ค่อยๆ ลงมือปลดกระดุมช
