พอเขาพูดจบฉันก็ยิ้มออกมา รู้สึกดีหน่อยที่พี่เมฆาเป็นคนหัวสมัยใหม่ ตอนแรกก้นึกกลัวว่าเขาจะไม่ชอบท่าทางของฉันที่ออกจะทอมบอย แต่ดู ๆ แล้วเหมือนเขาจะชอบมองฉันเวลาเดือนดาราเผลอด้วยซ้ำ เราสามคนนั่งพูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระ เรื่องการเรียนและการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย ขณะฟังรุ่นพี่คุยกับเดือนดาราซึ่งฉันเห็นทั้งสองขยับไปนั่งชิดกันบนโซฟาอีกตัวฉันก็กระดกแก้วไวน์ไปหลายรอบจนรุ่นพี่ทักขึ้นว่า
“หลิว...ไวน์นี่ดื่มมากจะมึนนะ พี่เห็นหลิวดื่มหลายแก้วแล้วกลัวว่าจะหลับซะก่อนกลับน่ะสิ”
“จริงเหรอคะครับพี่เมฆา แต่...อืม...คงไม่เป็นไรหรอกค่ะ หลิวเขาชอบดื่มไวน์จะแย่ไป เดือนดื่มนิด ๆ ก็เหมือนจะหัวทิ่มแล้ว”
เดือนดาราแทรกขึ้นซึ่งมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เพื่อนสนิทของฉันว่าทุกอย่างหรอก ฉันยิ้มและแค่นทำเหมือนไม่เป็นอะไรทั้งที่เริ่มมึนมากแล้ว เรื่องของเรื่องคือฉันดื่มไวน์กับขนมหวาน ทั้งที่เคยมีเพื่อนบอกว่ามันจะทำให้เมาเร็ว
