ถ้าขืนยังอยู่นิ่งเฉยเกิดคุณหมอจอมมาเฟียฆ่าหล่อนล่ะจะทำยังไง พระพายมองไปรอบ ๆ ห้องน้ำกว้างและนึกแผนการของตัวเองขึ้นมา หล่อนต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ ดีกว่าอยู่เฉย ๆ ไม่ทำอะไรเลย อย่างน้อยถ้าหนีออกไปได้ก็จะได้กลับบ้านไม่ต้องถูกกักขังไว้อย่างนี้ นึกได้แค่นั้นก็สะดุ้งเพราะได้ยินเสียงประตูที่ถูกเปิดเข้ามาและได้ยินเสียงเรียกดังขึ้นว่า
“พาย...พาย...อยู่ไหนน่ะ?”
เสียงของทศวรรษสั่นความรู้สึกของหล่อนเป็นบ้า พระพายตัดสินใจเด็ดขาดก่อนร้องออกไป
“หมอ...หมอคะ...โอ๊ย...ช่วยพายด้วย พายอยู่ในห้องน้ำค่ะหมอ”
“พระพาย...เธอเป็นอะไร”
เสียงของทศวรรษเหมือนตื่นตกใจ เขาวิ่งเข้ามาในห้องน้ำและเห็นพระพายนั่งอยู่บนพื้น คุณหมอหนุ่มร่างใหญ่ปรี่เข้าไปและถามด้วยสีหน้าเผลอแสดงคาวมห่วงใย
“พาย...เธอเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น”
“อือ...หมอขา...พายล้มเมื่อกี๊ค่ะ...ล้มแรงมากเลย ไม่มีแรงจะลุกขึ้นด้วย”
“เจ็บตรงไหน ขอดูหน่อยซิ”
“เ
