05 จูบ
1304 Words
[ พาร์ท : ไออุ่น ]
หลังจากที่กินข้าวอิ่มฉันก็ออกไปเดินเล่นแถวในสวนเพราะไม่อยากอยู่ใกล้นายนั่น ฉันกลัวว่าจะอดใจไม่ไหวซัดหน้านายนั่นไปอีก แผลบนใบหน้าของเขาไม่เกินอาทิตย์ก็หายแล้ว ที่จริงมันก็ไม่มีอะไรมากหรอก แต่นายนั่นคงจะสำออยเองมากกว่าแค่รอยเขียวช้ำทำอย่างกับจะตายให้ได้
“เธอมาทำอะไรที่นี่ ทำไมไม่ไปดูแลฉันข้างบน”เสียงเข้มดังตามหลังฉันมา ฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้วะเนี่ยไปไม่พ้นนายนี่สักที
“นายก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่นา ฉันก็เห็นนายแข็งแรงดี กินข้าวได้ เดินเองได้ ปากดีแบบนี้ได้ สงสัยจะหายแล้วมั้ง ประสบการณ์การดูแลคนไข้ที่ฉันเคยผ่านมา คนป่วยไม่สบายจริงๆไม่ใช่แบบนี้นะ”ฉันพูดพลางหันมองข้างหลังนิดหน่อย
“ฉันยังไม่หาย คนที่ทำฉันเป็นแบบนี้ก็เป็นเธอไม่ใช่เหรอ เธอจะต้องดูแลจนกว่าฉันจะหายเป็นปกติแล้วถึงจะกลับไปทำงานได้เหมือนเดิม”
“.....”ฉันไม่รู้จะพูดอะไรต่อเถึยงกับคนบ้าไม่มีทางชนะหรอก เลยเดินมาตามสวนเรื่อยๆจนเจอโต๊ะม้าหินอ่อนอยู่ตรงกลางสวนฉันเลยไปนั่งเล่นอยู่ตรงนั้น นายนั่นก็ตามมาด้วย
“นายจะตามฉันมาทำไม”
“นี่บ้านฉัน ฉันจะเดินไปตรงไหนก็ได้ถ้าฉันอยากจะไป”
“....”ฉันถอนหายใจอย่างแรงแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ม้าหินอ่อน กวาดสายตามองไปรอบๆสวน ตรงนี้เต็มไปด้วยต้นไม้ ไม้ดอก ไม้ประดับมากมาย
“เป็นอะไร?”
“เปล่า”ฉันตอบสั้นๆ
จากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรต่อ บ้านของเขาร่มรื่นดีนะฉันเองก็อยากมีบ้านแบบนี้เหมือนกันจะได้พาป้าอิ่มกับน้องๆมาอยู่ บ้านหลังนั้นก็เก่ามากแล้วแหละฉันยังไม่มีเงินซ่อมแซมเลยแต่อีกไม่นานเกินรอหรอก ฉันจะต้องเก็บเงินทำบ้านใหม่ให้ป้ากับน้องๆให้ได้
“คิดอะไรอยู่”เสียงของเขาทำให้ความคิดในหัวของฉันหลุดลอยหายไปทันที นี่ก็นะให็ฉันมีความสุขในฝันหน่อยก็ไม่ได้
“คิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ”ฉันตอบ
“แล้วเธออยู่กับใคร แบบ พ่อแม่พี่น้องไรงี้”
“คุณจะอยากรู้ไปทำไม”ฉันเหล่ตามองนิดหน่อย
“เอ่อ เดี๋ยวพ่อแม่เธอเข้าใจผิดหาว่าฉันหลอกลวงเธอจะทำไงล่ะ”
“ไมต้องกลัวหรอก พวกเขาไม่อยู่ให้คุณถามแล้วล่ะ”ฉันบอกไปตามความจริงที่ป้าเคยบอกไว้
“อ่าว ขอโทษนะที่ถาม”
“ช่างมันเถอะฉันไม่คิดอะไรมากหรอก ชินแล้ว”ฉันยกยิ้มนิดหน่อย
“แล้วเธออยู่กับใครล่ะ”เขาหันหน้ามาหาฉัน
“อยู่กับป้าแล้วก็น้องๆ”ฉันตอบ
“น้องๆ?”
“อืมน้องๆ ป้ากับฉันรับเลี้ยงเด็กกำพร้าน่ะ แต่ไม่ได้เปิดเป็นมูลนิธิหรอกไม่มีใบอนุญาต”ฉันบอก เอาจริงๆมันก็ไม่ได้ผิดอะไรหรอกเพียงแต่ฉันกับป้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากภายนอกก็เท่านั้นเอง
“แล้วเธอดูแลเด็กๆกันยังไงล่ะ”
“ก็ดูแลไปตามมีตามเกิด”
“ทำไมถึงไม่ไปร้องเรียนขอความช่วยเหลือล่ะ”
“ฉันไม่มีเวลาหรอก แค่ทำงานฉันก็หัวหมุนแล้ว”ฉันบอก
“....”
“นายเป็นอะไรหรือเปล่า เพี้ยนไปแล้วเหรอ”
“ทำไม?”
“ทำไมอยู่ดีๆถึงมาคุยดีกับฉัน”
“ฉันก็เป็นแบบนี้ของฉันอยู่นานแล้ว ดีก็ได้ร้ายก็เป็น”เขาตอบ สงสัยจะเป็นไบโพล่า เดี๋ยวกวนตีนเดี๋ยวมาพูดดีเดี๋ยวชวนทะเลาะ ใครได้เป็นผัวคงจะปวดกบาลน่าดูเลย
“แล้วนายทำงานอะไรล่ะ”
“ฉันเปิดบริษัทส่งออกอาหารแปรรูปน่ะ”
“อ๋อ”มีบริษัทนี่เองถึงได้รวยมีเงินมากมาย
“สนใจมาทำงานกับฉันมั้ยล่ะ จะรับพิจารณาเป็นพิเศษเลย ไม่ต้องสัมภาษณ์งานสมัครแล้วเข้าทำงานได้เลย”
“ไม่ล่ะ ขอบใจ”ฉันปฏิเสธไป
“ทำไม?”
“ฉันไม่ได้เรียนด้านนี้มา อีกอย่างฉันก็ไม่อยากเป็นเด็กเส้นเข้าไปทำงานมีสิทธิเหนือคนอื่นด้วย”
“ก็แล้วแต่ละกัน”
ฉันถอนหายใจอย่างแรงจากนั้นก็หยัดตัวลุกขึ้นยืนหันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้านของเขา ส่วนเค้าเองก็เดินตามฉันมาเหมือนกันนี่กะจะเดินตามติดกันเป็นเงาเลยใช่ไหมเนี่ย
“นายมีอะไรทำก็ไปทำสิจะมาเดินตามฉันอยู่ทำไมฉันไม่หนีไปไหนหรอก”ฉันหันไปพูดกับเขา
“ฉันจ้างเธอมาให้มาคอยดูแลฉันนะไม่ได้ให้มาเดินเล่นแบบนี้”
“แล้วนายจะให้ฉันทำอะไรในเมื่อมันไม่ได้มีอะไรให้ฉันทำเลย”ฉันหันกลับไปหาเขาแล้วพูดออกไป
“ฉันอยากอาบน้ำ เธอไปเตรียมน้ำใส่อ่างให้ฉันหน่อยก็แล้วกัน”
“ฉันไม่ใช่คนใช้!”
“แต่เธอต้องดูแลฉัน”
“แต่นายก็อาบเองได้นี่นา เพราะเมื่อวานนายก็อาบเองอยู่”
“ฉันอยากนอนแช่น้ำอุ่น”
“เรื่องมาก!!”
“ตกลงจะไปเตรียมน้ำอุ่นให้ฉันหรือเปล่า”
“เออๆรอก่อน”
ฉันมองเขาด้วยหางตาจากนั้นก็รีบเดินขึ้นบันไดไปในห้องของเขา แล้วเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างให้เขา
“อยากแช่น้ำอุ่นเหรอ ได้!!”ฉันกระตุกยิ้มออกมาจากนั้นก็เร่งไฟให้แรงที่สุด ปล่อยน้ำร้อนให้ไหลเข้าไปในอ่างเรื่อยๆจนเต็ม ฉันลองเอานิ้วจิ้มดูน้ำในอ่างร้อนมาก
พอเสร็จแล้วฉันก็เดินออกมาด้านนอกเค้าเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในชุดคลุมแล้ว
“ฉันเตรียมให้เสร็จแล้วไปแช่สิ”ฉันบอก
“ขอบใจ”นายนั่นเดินผ่านฉันไป ดีนะฉันไม่หลุดขำออกมาในขณะที่มองหน้าเขาไม่อย่างนั้นเค้าคงรู้แน่ๆว่าฉันแกล้งเขา
“สมน้ำหน้า อยากสั่งดีนัก ลวกให้ไข่สุกไปเลย”ฉันพูดกับตัวเองเบาๆพร้อมกับหัวเราะคิกคักออกมา
“ฉันไม่หลงกลเธอหรอก ยัยตัวแสบ!!”
“....”ฉันหุบยิ้มทันทีเมื่อได้ยินเสียงนั้น นี่เค้าได้ยินฉันพูดด้วยเหรอ ฉันค่อยๆหันหน้ากลับไปหาเขา
“หึ ๆ เธอกล้ามากเลยนะที่แกล้งเอาน้ำร้อนใส่อ่างให้ฉัน”
“พูดอะไรของนายฉันไปแกล้งตอนไหน ฉันจะไปรู้หรือยังไงว่าต้องเปิดขนาดไหนน้ำมันถึงจะร้อนถึงจะอุ่น บ้านของฉันไม่เคยมีนี่นา”
“เธอสาบานไหมว่าเธอไม่รู้”เขาจ้องหน้าฉัน
“ก็...อื้มม ฉันไม่รู้”
“จะโกหกอะไรสายตาก็หัดอยู่นิ่งๆหน่อยอย่าวอกแวก เขาจะจับผิดเอาได้ง่ายๆ”
“อะไรของนายพูดมั่วจริงๆ นายเป็นไบโพล่าเหรอ เดี๋ยวดีเดี๋ยวบ้า”
หมับบ ตุบบ!!
นายนั่นกระโจนเข้ามาผลักฉันลงเตียงอย่างแรงแล้วขึ้นมานอนทับไว้ ประเด็นคือนายนั่นไม่ได้ใส่เสื้อผ้ามีแต่ชุดคลุม ส่วนนั้นของเขามันโดนของฉันพอดีเลยด้วย
“กรี๊ดด อุ๊บบ!”เขาเอามือปิดปากของฉันไว้
“อย่าร้อง ไม่อย่างนั้นฉันปล้ำเธอแน่”เขาพูด
“....”ฉันพยักหน้าให้เขาเบาๆจากนั้นเค้าก็ค่อยฟปล่อยมือออกจากปากของฉัน
“ไอ้บ้านายทำอะไรของนาย ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ไอ้...”
“อุ๊บบ”
ฉันถูกเขาจูบ.....และนี่มันคือจูบแรกของฉัน....และเขาพรากมันไปแล้ว.....
“อืมม...”
- Writer
