“หน้าตาน่ารักจังเลยค่ะ” ฉัตรสุดารีบปรี่เข้าไปหาพวกทันที ก่อนจะโอบกอดเหมือนสนิทสนมกันหนักหนา นรีรัตน์เขม่นมองไม่ชอบหน้าสุดๆ แต่แม่เจ้า... ยายคุณหมอป้าแอ๊บแบ๊วนี่ดันไม่รู้นี่สิว่าเธอคิดยังไง ทำเธอเซ็งเป็ดเลย…
“หนูนารู้ตัวดีค่ะ ปกติก็มีคนชมว่าหนูนาน่ารักค่ะ ถ้าใครไม่ชมก็แสดงว่าตาถั่วอย่างหนักเลยล่ะคะ จริงไหมคะพี่หมอ” นรีรัตน์หันไปยิ้มให้พี่ชาย ภาคิมเพียงยิ้มบางๆ กลับมาให้แต่ไม่ได้พูดอะไร
“แหม... อารมณ์ขันจังเลยนะคะน้องหนูนานี่” ฉัตรสุดาหยิกแก้มน้องด้วยสีหน้าท่าทางเอ็นดูสุดๆ ซึ่งภาคิมเห็นแล้วเบาใจ เพราะเกรงว่านรีรัตน์จะออกฤทธิ์ออกเดชอะไรอีก
“หนูนาไม่ใช่ไก่นะคะ”
“เอ่อ... เกี่ยวอะไรกับไก่คะ” แพทย์สาวถามอย่างงุนงง
“หนูนาขันไม่ได้ค่ะ”
“แหม... ตลกอีกแล้วนะคะน้องหนูนา มุขเด็ดไปเลยค่ะ” ฉัตรสุดาหัวเราะเบาๆ ยังไม่รู้ตัวว่าโดนสายตาพิฆาตจากคนที่โอบกอดอยู่มองมาพร้อมด้วยรังสีอำมหิต
“จริงๆ มุขนี้ออกจ
