เมื่อรถจอดที่ลานจอดของคอนโด คนเสียใจก็ไม่เอ่ยอะไรออกมาสักคำ รีบเปิดประตูรถเดินเข้าไปในคอนโดทันที ไม่สนใจเจ้าของรถที่มองตามหลังไปแม้แต่น้อย เพราะยังสลัดความเสียใจออกไปไม่ได้
เธอรู้ว่าเธอง่ายสำหรับเขา สิ่งที่เธอแสดงออกไปกับเขา อาจจะทำให้เขามองเธอเป็นผู้หญิงไร้ค่า แต่ที่เธอทำไปทั้งหมดเพราะเธอรักเขา และถ้าเขาไม่ใช่คนที่เธอรัก เธอก็จะไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่นอน เธอจะไม่มีวันยอมรับข้อเสนอบ้าบอนั้นแน่
“เอ๊ะ! ปล่อยนะ” เมื่อกำลังจะปิดประตูห้องพัก แต่กลับมีมือของคนที่ทำให้เสียใจมายันประตูไว้
“ขอเข้าห้องน้ำหน่อย” เสียงเข้มเอ่ยบอกหน้าตาย มองใบหน้างอง้ำไม่สบอารมณ์ของคนตรงหน้า เมื่อเห็นหญิงสาวยืนเงียบจึงถือวิสาสะเดินแทรกตัวผ่านหน้าเจ้าของห้องไป
หนูดาผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ ปิดประตูห้องลง และเดินมานั่งที่โซฟา เพื่อรอคนที่ขอเข้าห้องน้ำออกมา ส่วนคนที่บอกจะมาเข้าห้องน้ำ หลังจากจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออก
