#ตกเย็น
ฉันกินยาแล้วก็นอนพักให้อาการดีขึ้น ตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ดัง ใบข้าวโทรมาบอกว่ากำลังจะออกมากันแล้ว ฉันจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำไม่สนใจเบอร์ของพี่ติณที่โทรมานับสิบสาย
“พ่อคะแม่คะ วันนี้เพื่อของหนูจะมาดื่มกันที่บ้านนะคะ”
พอฉันบอกแบบนั้นพ่อกับแม่ก็มองหน้ากัน คงกลัวว่าฉันจะดื่มด้วย
“หนูไม่ดื่มหรอกค่ะ”
“แม่ค่อยโล่งใจหน่อย จะดื่มกันตรงไหนล่ะลูก”
“ที่สระว่ายน้ำค่ะ วันนี้คงจะดึกหน่อย”
“โอเคแม่กับพ่อไม่ห้าม เข้าใจว่าที่ผ่านมาลูกคงกดดัน สนุกให้เต็มที่ได้เลยจ้ะ ^_^”
“ขอบคุณที่เข้าใจหนูนะคะ”
พ่อกับแม่เข้าใจฉันทุกอย่างจริงๆ ฉันท้องก็ไม่ต่อว่าอะไร รู้สึกโชคดีจัง แล้วถ้าฉันเป็นแม่คนแบบเต็มตัวเมื่อไหร่ ฉันก็จะเข้าอกเข้าใจลูกแบบนี้
ฉันเดินออกมานอกบ้านสั่งลูกน้องของพี่ติณว่าห้ามมีใครบอกพี่ติณเด็ดขาดว่าวันนี้มีเพื่อนของฉันมาดื่มที่บ้าน แล้วฉันก็ขู่ไปอีกว่าถ้าพี่ติณรู้จะบอกให้พ่อฆ่าทิ้งให้หม
