บทนำ (1) เจ้านายเจ้าเสน่ห์
1084 Words
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
“เชิญครับ”
เหมือนฝัน เดินเข้าไปในห้องพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือสองช่อและการ์ดอีกสองใบหลังจากได้ยินเสียงเอ่ยอนุญาตจากเจ้านายของตน
“ดอกไม้กับการ์ดที่คุณซันสั่งค่ะ ดรีมเขียนการ์ดให้แล้ว ลองอ่านดูนะคะว่าถูกใจรึเปล่า ข้อความในการ์ดจะคล้ายกันตามที่คุณสั่งค่ะ” เธอวางช่อดอกไม้และการ์ดลงบนโต๊ะให้กับเขา ซึ่งชายหนุ่มชำเลืองมองดอกไม้ทั้งสองช่อครู่หนึ่งก่อนจะหยิบการ์ดใบแรกขึ้นมาอ่านดู
ดอกไม้สวยๆ สำหรับผู้หญิงที่แสนพิเศษสำหรับผม
ขอแสดงความยินดีกับการเปิดร้านใหม่นะครับ
อาทิตย์...
เมื่ออ่านการ์ดใบแรกแล้วเขาก็หยิบการ์ดอีกใบขึ้นมาอ่านบ้าง
ดอกไม้สวยๆ สำหรับผู้หญิงที่มีความหมายสำหรับผม
ยินดีกับรางวัลดารานำหญิงที่ได้รับด้วยนะครับ
อาทิตย์...
“โอเคครับ ขอบคุณมาก ส่งไปให้แพมกับจีน่าได้เลย”
“ได้ค่ะ อ้อ วันนี้หนึ่งทุ่มตรงคุณมีนัดทานข้าวกับคุณแพรวาที่เดอะเวการ์ตรงสุขุมวิทนะคะ ดรีมจองโต๊ะที่เห็นวิวดีที่สุดของร้านให้แล้วค่ะ สั่งเมนูอาหารที่คุณซันชอบให้แล้ว บอกให้ทางร้านระวังเรื่องเมนูที่มีเห็ดด้วย ย้ำไปหลายรอบเลยค่ะว่าคุณซันแพ้เห็ด”
ได้ยินเลขาฯ สาวบอกอย่างนั้นเขาก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
“คุณนี่เป็นเลขาฯ ที่รู้ใจผมจังเลยนะดรีม สิ้นปีนี้อยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่าล่ะ เดี๋ยวผมจัดการให้”
“ดรีมไม่อยากได้อะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ ลำพังเงินเดือนที่คุณให้ดรีมก็มากเกินพอค่ะ” หญิงสาวขยับกรอบแว่นสายตาก่อนจะส่งยิ้มอ่อนโยนให้กับเขา
“งั้นผมจะให้เป็นโบนัสพิเศษเพิ่มอีกสามเดือนละกันนะ”
“ขอบคุณมากค่ะคุณซัน ถ้าไม่มีอะไรแล้วดรีมขอตัวไปเตรียมห้องประชุมก่อนนะคะ อีกครึ่งชั่วโมงตัวแทนจาก ดี.เค.กรุป น่าจะมาถึงแล้วค่ะ”
“โอเค งั้นเดี๋ยวเรียกพี่เด่นเข้ามาหาผมหน่อยนะ ผมจะให้เค้าไปตรวจไซต์งานแทนหน่อย”
“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ”
“ครับ”
อาทิตย์ มองเลขาฯ สาวก้าวออกไปจากห้องพร้อมกับดอกไม้และการ์ดทั้งสองชุดอย่างพอใจ ไม่นาน เด่นคุณ เลขาฯ คนสนิทอีกคนของเขาก็ก้าวเข้ามา
“คุณซันจะให้ผมไปตรวจไซต์งานที่ไหนครับ”
“ที่พระรามเก้าครับ ลูกค้าคอมเพลนมาว่าบางจุดยังไม่เรียบร้อยตามที่ตกลงกันไว้ ผมเลยอยากให้พี่ไปกับฝ่ายตรวจสอบอาคารแล้วกลับมารายงานผมอีกที” เขายื่นเอกสารการตรวจสอบอาคารให้กับอีกฝ่าย
“ได้ครับ”
เด่นคุณรับเอกสารมาถือไว้ก่อนจะก้าวออกไปจากห้อง ไม่นานเหมือนฝันก็เข้ามาแจ้งว่าห้องประชุมพร้อมแล้ว เขาจึงได้เดินเคียงเธอไปที่ลิฟต์ตัวใหญ่
“ขออนุญาตค่ะคุณซัน เนกไทไม่เรียบร้อยค่ะ”
เลขาฯ สาวหันไปจัดเนกไทให้กับเจ้านายของตน และแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอตรวจตราความเรียบร้อยให้ก่อนที่เขาจะออกไปพบแขก แต่ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เขาได้พิจารณาดวงหน้าหวานที่ซ่อนอยู่ภายใต้กรอบแว่นขนาดใหญ่ที่บดบังดวงตากลมโตคู่นี้
เหมือนฝันเป็นผู้หญิงที่มีส่วนสูงราวๆ หนึ่งร้อยหกสิบเซนติเมตร ก็ถือว่าเตี้ยพอสมควรสำหรับคนที่สูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าอย่างเขา การแต่งตัวก็เรียบง่ายธรรมดา เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนและกระโปรงสีดำทรงเอยาวเลยเข่าลงไป ไม่ได้เน้นอวดรูปร่างที่ประเมินจากสายตาก็น่าจะมีส่วนเว้าส่วนโค้งอยู่ไม่น้อย
ผมยาวสลวยสีน้ำตาลอ่อนถูกมัดรวมตึงเอาไว้กลางศีรษะดูทะมัดทะแมงและปราดเปรียวอาจจะดูขัดกับบุคลิกเหมือนเด็กเนิร์ดไปบ้างแต่รวมๆ แล้วกลับดู...น่ามอง
“เรียบร้อยค่ะ”
เลขาฯ สาววัยยี่สิบห้าปีเงยหน้าขึ้นมามองสบตาเขา แวบหนึ่งเขาก็ได้เห็นแววตาที่ดูคล้ายอาการประหม่าของเธอก่อนที่ทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมจนเขาคิดว่าตัวเองคงจะตาฝาดไป
“ขอบคุณครับ”
ในบรรดาผู้หญิงมากหน้าหลายตาที่เขาเคยเจอมาในชีวิต เหมือนฝันคงเป็นหนึ่งในผู้หญิงไม่กี่คนที่ดูจะไม่ได้หวั่นไหวไปกับเสน่ห์อันล้นเหลือของหนุ่มหล่อคนนี้ และนี่ก็คือเหตุผลที่เขาเลือกเธอมาเป็นเลขาฯ ในบรรดาผู้สมัครกว่าครึ่งร้อยที่พยายามส่งสายตาเชิญชวนเขาตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาเรียกสัมภาษณ์งาน
เหมือนฝันเริ่มทำงานกับเขาตั้งแต่เธอเรียนจบมาใหม่ๆ จนตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบห้าปีแล้ว เดิมทีเธอทำหน้าที่ผู้ช่วยเลขาฯ ช่วยประสานงานระหว่างเขาและเด่นคุณรวมถึงแผนกอื่นๆ ในบริษัท พอทำงานได้ราวหนึ่งปี เขาเห็นว่าเธอเป็นคนขยันและมีความสามารถทั้งยังไม่เคยทำงานพลาดแม้แต่ครั้งเดียว จึงได้เลื่อนตำแหน่งเธอให้ขึ้นมาเป็นเลขาฯ อีกคน หน้าที่ก็คล้ายเดิมเพียงแต่ได้รับเงินเดือนที่สูงกว่าพร้อมกับจำนวนงานที่เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว
คนส่วนใหญ่ในบริษัทจึงเรียกเหมือนฝันว่าเป็นเลขาฯ ฝ่ายบุ๋นหรือฝ่ายวิชาการ ส่วนเด่นคุณนั้นถือเป็นเลขาฯ ฝ่ายบู๊หรือฝ่ายปฏิบัติการซึ่งจะออกนอกพื้นที่มากกว่านั่งทำงานที่โต๊ะ
ที่ เอ.ที.คอนสตรัคชัน บริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ของประเทศ อาทิตย์นั่งในตำแหน่งรองประธานกรรมการบริหารบริษัท
ส่วนตำแหน่งประธานนั้นเป็นของมารดาสุดโหดของเขา นั่นก็คือ คุณหญิงอัจฉรา ธนจิรกานต์ ผู้หญิงที่ได้รับการขนานนามว่าเป็น ‘แม่มดแห่งวงการก่อสร้าง’ ไม่ใช่เพราะท่านมีเวทมนตร์วิเศษ แต่ใครๆ ต่างก็บอกว่าท่านน่ากลัวเหมือนแม่มดที่ชั่วร้ายและอันตรายอย่างที่สุด
และคนเดียวที่กล้างัดข้อกับท่านก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นลูกชายตัวแสบวัยสามสิบสามปีของท่านคนนี้ อาทิตย์ ธนจิรกานต์ หรือที่ใครๆ เรียกว่า คุณซัน
“วันนี้แม่เข้ามาที่บริษัทรึเปล่า”
“ไม่เข้าค่ะ ท่านประธานบินไปที่สิงคโปร์ตั้งแต่เมื่อวาน กำหนดกลับคือวันอาทิตย์หน้าค่ะ”
- Writer
