@วันต่อมา
ฉันมาทำงานที่บริษัทตามเวลาเดิม แต่วันนี้คุณคินยังไม่เข้าบริษัทเลย เขาออกไปไหนฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะเขาไม่ได้แจ้งมาที่บริษัทก่อน
ติ๊ง~
ฉันไปมองที่ต้นเสียงก่อนจะเห็นผู้จัดการเดินออกมาจากลิฟท์ แล้วเดินตรงมายังฉันที่โต๊ะทำงาน
“สวัสดีค่ะผู้จัดการ มีอะ….”
เพี๊ยะ!!
ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดจบฉันก็ถูกมือหนักๆ ของผู้จัดการฟาดลงที่แก้มจนรู้สึกแสบ
อ่า…นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันถูกตบ ตอนเรียนอยู่ฉันไม่เคยมีเรื่องกับใครไม่เคยเลย เรียนจบมาฉันก็ใช้ชีวิตอยู่กับลูกอยู่กับงานอยู่กับตัวเอง
ความรู้สึกของการถูกตบมันเป็นแบบนี้นี่เอง
“ฉันให้เธอเป็นเลขาเพราะเห็นว่าเธอมีความรับผิดชอบกับหน้าที่ มีความเรียบร้อยตรงเวลา แต่สิ่งที่เธอทำมันทำให้ฉันรู้สึกผิดหวังมากนะมาย”
“….”
“คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอกับคุณคินทำเรื่องอะไรกัน ฉันเคยเตือนเธอเรื่องนี้แล้วใช่มั้ย เลขาคนก่อนๆ ก็มีเรื่องแบบน
